اتیوپی

اتیوپی
در میان تمام کشورهای تولیدکننده قهوه، اتیوپی یکی از مهم ترین هاست و جذابیت آن نه تنها از قهوه های غیرمعمول و شگفت انگیزی که تولید می کند بلکه از رمز و رازی سرچشمه می گیرد که هنوز هم بسیاری از آن ها سرپوشیده است. قهوه های با عطر گل و طعم میوه چشم بسیاری از متخصصان قهوه را نسبت به تنوع عطر و بویی که یک قهوه می تواند داشته باشد باز کرده است.
از اتیوپی به عنوان زادگاه قهوه یاد می شود، هرچند در نسبت دادن چنین صفتی باید کمی احتیاط به خرج داد. به احتمال زیاد قهوه عربیکا برای اولین بار در جنوب سودان پدیدار شده است، اما این نوشیدنی زمانی شکوفا می شود که در کشور اتیوپی گسترش می یابد. در اینجا بود که قهوه برای اولین بار نه به عنوان یک میوه، بلکه به عنوان یک نوشیدنی توسط انسان مصرف شد. یمن اولین کشوری بود که قهوه را به عنوان یک محصول کشت کرد، اما مدت ها قبل این میوه از اتیوپی و از طبیعت برداشت شده بود. اولین بار در دهه ۱۶۰۰ قهوه از اتیوپی صادر می شود و پس از آنکه بازرگانان اروپایی به آن علاقه نشان دادند، مزارع قهوه در یمن، جاوا و در نهایت در قاره آمریکا ظاهر شد. در ابتدا برداشت قهوه در اتیوپی از درختان وحشی ای بود که در نواحی کافا و بونو رشد می کردند.
علاقه به قهوه اتیوپی به اوایل دهه ۱۸۰۰ بازمی گردد، زمانی که رکورد صادرات را انری، منطقه ای از اتیوپی با صادرات ۱۰۰ کنتال (معادل ۱۰۰ کیلوگرم) قهوه، در اختیار داشت. در قرن نوزدهم، دو درجه متفاوت و رایج از قهوه در این کشور وجود داشت: هراری (که در اطراف شهر هرار رشد می کرد) و حبشه (که در طبیعت و در سایر نقاط رشد می کرد. در دهه ۱۹۵۰ ساختار صنعت قهوه در کشور اتیوپی شکل گرفت و با یک سیستم درجه بندی جدید معرفی شد. در سال ۱۹۵۷ هیئت ملی قهوه اتیوپی تشکیل شد. با این حال، سرنگونی امپراتور هایله سلاسی در دهه ۱۹۷۰ تغییراتی را به همراه داشت. شورشی که یک انقلاب کشاورزی نبود، بلکه بیشتر کودتایی مربوط به طبقه نخبگانی بود که از قحطی و درگیری خسته شده بودند. در این میان خلا قدرت توسط ارتشی پر شد که به شدت تحت تاثیر آرمان های سوسیالیستی بود. تا آن زمان کشور از جهاتی به یک سیستم حکومتی فئودالی نزدیک بود. از جمله آرمان های جدیدی که شکل گرفت، توزیع زمین بود و دولت به سرعت شروع به ملی کردن آن نمود. برخی اینگونه استدلال می کنند که این حرکت به شدت برای عامه مردم مفید بوده و درآمد فقرای روستایی را تا پنجاه درصد افزایش داده است. قوانین سختگیرانه مارکسیستی مانع از مالکیت زمین و یا نیروی کار اجیرشده بود و این مسئله تاثیر زیادی بر صنعت قهوه داشت. به مرور کشاورزی در مقیاس وسیع کنار گذاشته شد و اتیوپی به برداشت قهوه خود از طبیعت بازگشت. در دهه ۱۹۸۰ این کشور دچار قحطی شد و این مسئله هشت میلیون نفر را تحت تاثیر خود قرار داد، اتفاقی که منجر به تلف شدن یک میلیون نفر از افراد این کشور شد.
سیستم تولید قهوه در اتیوپی
قهوه های اتیوپی را می توان بسته به روش تولید به سه دسته اصلی تقسیم کرد:
قهوه های جنگلی
این قهوه ها از درختان وحشی برداشت می شوند که بیشتر در جنوب غربی کشور رشد می کنند. این درختان معمولا ترکیبی از گیاهانی هستند که سایه هایی طبیعی را دارا هستند و انواع مختلفی را شامل می شوند. بازدهی و محصول این درختان در مقایسه با گیاهانی که به صورت هدفمند کشت می شوند پایین تر است.
قهوه های باغ
این قهوه ها غالبا در باغ های اطراف خانه ها کاشته می شوند. سایه طبیعی کمتری دارند و باید مدیریت بیشتری بر آن ها لحاظ شود، مانند هرس منظم برای جلوگیری از ایجاد سایه بیش از حد. بسیاری از تولیدکنندگان این نوع قهوه از مقداری کود برای گیاهان خود استفاده می کنند. این نوع قهوه بخش عمده ای از تولیدات اتیوپی را تشکیل می دهد.
قهوه های مزارع
این قهوه ها از درختانی به دست می آیند که در مزارع بزرگ کاشته شده و رشد کرده اند. برای چنین قهوه هایی از روش های استاندارد کشاورزی استفاده می شود، مانند هرس کردن، مالچ پاشی، استفاده از کودها و انتخاب گونه های مقاوم به بیماری ها.
حرکت به سمت دموکراسی
در سال ۱۹۹۱، جبهه دموکراتیک انقلابی خلق اتیوپی حکومت نظامی را سرنگون نمود. این سرنگونی روند آزادسازی را آغاز کرد و کشور را به سمت دموکراسی سوق داد. بازارهای بین المللی به روی اتیوپی باز شد اما اثرات نوسان قیمت های بازار به همراه آن نیز به وجود آمد. چندان که کشاورزان قهوه در اتیوپی مجبور گشتند تا با نوسانات بزرگ قیمتی و غیرقابل کنترل کنار بیایند. این امر منجر به تشکیل تعاونی های شده است که از اعضای خود حمایت می کنند مانند تعاونی تامین مالی، تعاونی اطلاعات بازار و همچنین تعاونی حمل و نقل.
بورس کالای اتیوپی
بزرگترین تغییر در تجارت قهوه کشور اتیوپی در سال های اخیر بود. یکی از نگرانی های زیادی که برای خریداران قهوه تخصصی به وجود آمد معرفی بورس کالای اتیوپی (ECX) در سال ۲۰۰۸ بود. ECX برای کالاهای مختلفی در این کشور شکل گرفت و هدف از آن ایجاد یک سیستم تجاری کارآمد بود که هم از خریداران و هم از فروشندگان محافظت کند. با این حال، این سیستم کسانی را که مایل به خرید یک محصول متمایز و قابل ردیابی بودند، ناامید کرد. در این سیستم، قهوه ها به انبار ECX تحویل داده شدند، جایی که برای قهوه هایی با فراوری شسته یک عدد (از ۱ تا ۱۰) بسته به منطقه ای که از آن می آمدند نسبت داده شد. سپس قهوه ها از نظر کیفیت درجه بندی شدند و عددی از ۱ تا ۹ به آن ها اختصاص داده شد و یا با برچسب UG برای قهوه درجه بندی نشده مشخص شدند. این فرایند قبل از حراج، قهوه را از قابلیت ردیابی دقیق آن محروم کرد، اما جنبه مثبتی نیز داشت و آن این بود که کشاورزان زودتر از قبل پول محصول فروخته شده خود را دریافت می کردند. این سیستم همچنین قهوه های قابل عرضه در بازار بین المللی را محدود کرد و شفافیت مالی در قراردادها را افزایش داد. امروزه فرصت های فزاینده ای برای کار خارج از محدودیت های مدل ECX پدید آمده است و قهوه با کیفیت و قابل ردیابی بیشتری به دست مصرف کنندگان خارج از کشور می رسد.
قابلیت ردیابی
می توان منطقه خاستگاه قهوه را در کشور اتیوپی پیدا کرد. این ردیابی به احتمال زیاد به یک تعاونی خاص منهتی می گردد. با این حال، یک برشته کار قهوه ممکن است قهوه ای را خریداری کرده باشد از طریق ECX وارد شده و علیرغم عدم وجود شفافیت در خصوص خاستگاه آن، هنوز هم می تواند شگفت انگیر باشد. چنین قهوه هایی چیزهای زیادی برای ارائه دارند، بنابراین به شما توصیه می کنم که قهوه های خود را از برشته کاری ای تهیه کنید که از قهوه های آن لذت می برید و از برشته کار قهوه خود بخواهید تا شما را راهنمایی کند تا بتوانید انتخاب آگاهانه ای داشته باشید.
مشخصات طعمی
طعم قهوه های اتیوپی به طور قابل توجهی متنوع است – از مرکبات و گل ها گرفته تا طعم میوه های شیرین و گرمسیری. بهترین قهوه هایی که در معرض فراواری شسته شده قرار گرفته اند می توانند پیچیده و خوشمزه باشند و بهترین قهوه ها با فراوری طبیعی می توانند طعم های میوه ای و به طرز شگفت انگیزی غیرمعمولی را به همراه داشته باشند.
مناطق پرورش دهنده قهوه
جمعیت: ۱۰۲۳۴۷۰۰۰
تعداد کیسه های ۶۰ کیلوگرمی در سال: ۶۶۰۰۰۰۰
مناطق در حال رشد اتیوپی از شناخته شده ترین مناطق خاستگاه قهوه هستند و امروزه برای فروش قهوه از نام آن ها استفاده می شود. پتانسیل ژنتیکی زیرگونه های بومی و وحشی گونه عربیکا، آینده قهوه در اتیوپی را نیز هیجان انگیز می کند.

سیداما
سیداما یکی از سه منطقه ای است که دولت اتیوپی در سال ۲۰۰۴ برند آن ها را برای شناخت بیشتر قهوه های متمایزشان به کار برد. این منطقه مخلوطی از قهوه های شسته شده و طبیعی را تولید می کند و بیشتر در میان کسانی که از قهوه میوه ای و به شدت معطر لدت می برند محبوب است. این منطقه به نام مردم سیداما نام گذاری شده است، اما اغلب در صنعت قهوه از آن به نام سیدامو یاد می شود. در سال های اخیر، جنبش هایی برای رد نام سیدامو به دلیل تحقیرآمیز بودن ان صورت گرفته است، با این حال این کلمه به عنوان یک برند شکل گرفته و عمیقاً در صنعت قهوه جا افتاده است. به همین دلیل، هم از سیدامو و هم از سیداما برای توصیف قهوه های این منطقه استفاده می شود. عمدتاً مزارعی که در این منطقه وجود دارند ارتفاع زیادی را دارا هستند
ارتفاع: ۱۴۰۰ تا ۲۲۰ متر
زمان برداشت: اکتبر تا ژانویه
زیرگونه ها: زیرگونه های هیرلوم
لیمو
اگرچه شهرت این منطقه به انداره مناطق سیداما و یرگاچف نیست اما هنوز هم قهوه شگفت انگیزی تولید می کند. عمده تولیدکنندگان قهوه این منطقه خرد هستند اما چند مزرعه بزرگ دولتی نیز در این منطقه وجود دارد.
ارتفاع: ۱۴۰۰ تا ۲۲۰۰ متر
زمان برداشت: نوامبر تا ژانویه
زیرگونه ها: زیرگونه های هیرلوم
جیما
این منطقه در جنوب غربی اتیوپی واقع شده و بخش بزرگی از قهوه این کشور را تولید می کنند. قهوه های این منطقه اخیرا توسط قهوه های سایر نقاط کشور تحت تاثیر گرفته اما بدون شک هنوز هم ارزش بررسی دارند. نام این منطقه را می توان به صورت جیمه نیز نوشت.
ارتفاع: ۱۴۰۰ تا ۲۰۰۰ فوت
زمان برداشت: نوامبر تا ژانویه
زیرگونه ها: زیرگونه های هیرلوم

لکمپتی/ گیمبی
مناطقی که در اطراف این دو شهر واقع شده اند اغلب در یکدیگر ترکیب می شوند و برشته کنندگان گاهی از نام یکی برای دیگری استفاده می کنند. لکمپتی مرکز شهر است، اما قهوه ای که با نام این شهر توصیف می شود در واقع می تواند متعلق به گیمبی باشد که ۱۰۰ کیلومتر با آن فاصله دارد.
ارتفاع: ۱۵۰۰ تا ۲۱۰۰ متر
زمان برداشت: فوریه تا آپریل
زیرگونه ها: زیرگونه های هیرلوم
هرار
این منطقه یکی از قدیمی مناطق تولیدکننده قهوه است که شهر کوچک هرار را احاطه کرده است. قهوه های این منطقه کاملا متفاوت هستند و اغلب در محیط هایی رشد می کنند که به آبیاری بیشتری نیاز دارد. هرار سال هاست که شهرت خود را حفظ کرده است، اگرچه قهوه های فراوری شده طبیعی آن می تواند گاهی طعم خاکی یا چوبی نیز داشته باشند. قهوه های این منطقه اغلب آنقدر غیرعادی هستند که کسانی که در این صنعت کار می کنند، آن ها را به عنوان قهوه هایی متنوع می شناسند و از آن ها به عنوان قهوه هایی یاد می کنند که آن ها را با طعم های متفاوت آشنا می کند.
ارتفاع: ۱۵۰۰ تا ۲۱۰۰ متر
زمات برداشت: اکتبر تا فوریه
زیرگونه ها: زیرگونه های هیرلوم
یرگاچف
قهوه های این منطقه از بسیاری جهات واقعا منحصر به فرد هستند. بسیاری از قهوه های شسته شده این منطقه معطر و مملو از طعم های مرکبات و گلی هستند و بادی سبک و ظریفی دارند. بنابراین این منطقه یکی از بهترین و جالب ترین مناطق برای کشت قهوه است. بهترین قهوه های این منطقه حق العمل بسیاری دارند و در حالی که می توانند برای برخی افراد بیشتر از یک قهوه یادآور طعم یک فنجان چای ارل گری باشند، اما باز هم ارزش بررسی و کشف را دارند. قهوه های فراوری شده با روش طبیعی در این منطقه نیز می توانند فوق العاده جالب و لذت بخش باشند.
ارتفاع: ۱۷۵۰ تا ۲۲۰۰ متر
زمان برداشت: اکتبر تا ژانویه
زیرگونه ها: زیرگونه های هیرلوم