بوروندی

بوروندی
قهوه در دهه ۱۹۲۰ و تحت حاکمیت استعماری بلژیک به بوروندی آمد و از سال ۱۹۳۳ هر کشاورز مجبور بود حداقل پنجاه درخت قهوه بکارد. زمانی که در سال ۱۹۶۲ بوروندی استقلال خود را به دست آورد، تولید قهوه خصوصی شد. این تغییرات در سال ۱۹۷۲ همراه با تغییرات فضای سیاسی بود، اما از سال ۱۹۹۱ قهوه به آرامی به بخش خصوصی بازگشت.
از آن زمان رشد قهوه به صورت مستمر در حال افزایش بود تا آنکه با وقوع جنگ داخلی در سال ۱۹۹۳ تولید آن کاهش یافت. از آن زمان، تلاش هایی برای افزایش تولید و ارزش قهوه در کشور بوروندی صورت گرفته است. سرمایه گذاری در این صنعت بسیار مهم تلقی می شود، چرا که اقتصاد این کشور تحت تاثیر درگیری ها متلاشی شده است. در سال ۲۰۱۱ بوروندی یکی از کمترین درآمدهای سرانه در جهان را دارا بود، این در حالی بود که نود درصد معیشت جمعیت آن به کشاورزی متکی بود. مجموع صادرات قهوه و چای به طور تقریبی ۹۰ درصد از کل درآمدهای ارزی این کشور را تشکیل می دهد. تولید قهوه در این کشور در حال بهبود است، اما هنوز هم نتوانسته است به سطح تولید در اوایل دهه ۱۹۸۰ برسد. با این حال به علت آنکه ۶۵۰ هزار خانوار در این کشور به محصول قهوه متکی هستند، امیدی وجود دارد که حرکت این محصول به سمت قیمت های بالاتر منجر به اتفاقات خوبی شود. هرچند همیشه ترسی از بازگشت بی ثباتی سیاسی نیز در میان اهالی این کشور دیده می شود.
جغرافیای کشور بوروندی برای کشت قهوه و تولید آن بسیار مناسب است. بخش وسیعی از این کشور کوهستانی است و ارتفاعات و آب و هوای مطلوبی را برای رشد قهوه فراهم می آورد. در بوروندی مزارع وسیعی برای کشت قهوه وجود ندارد و قهوه توسط کشاورزان خرد و زمین های کوچک تولید می شود. اخیراً این تولیدکنندگان سازماندهی شده و هر کدام در اطراف یکی از ۱۶۰ ایستگاه شستشوی قهوه متمرکز شده اند. دو سوم این ایستگاه ها تحت مالکیت دولت هستند و یک سوم آن ها به بخش خصوصی تعلق دارد.
در هر منطقه، این ایستگاه ها به وسیله سازمان های مدیریت شستشو (SOGESTALs) گروه بندی می شوند که یک سازمان مدیریتی برای سازماندهی ایستگاه های شستشو است. توسعه کیفیت در سال های اخیر از طریق این سازمان و به وسیله فراهم نمودن زیرساخت های بهتر فراهم شده است. بهترین قهوه های بوروندی معمولاً از زیرگونه بوربون هستند که تحت فراوری شسته شده قرار می گیرند، اگرچه زیرگونه های دیگری نیز در این کشور رشد می کند.
از بسیاری جهات شباهت های بسیاری میان قهوه های کشور بوروندی و کشور همسایه اش رواندا وجود دارد. هر دوی این کشورها ارتفاع و قهوه های مشابهی دارند و هر دو با چالش هایی مانند محصور بودن در خشکی مواجه هستند که مانع از صادرات سریع قهوه سبز به کشورهای مصرف کننده می شود. به مانند رواندا، قهوه های کشور بوروندی نیز مستعد ابتلا به نقص سیب زمینی هستند.
قابلیت ردیابی
تا همین اواخر، قهوه های تمام ایستگاه های شستشو در هر SOGESTAL با یکدیگر ترکیب می شدند و این بدان معنا بود که منشا قهوه های صادر شده از بوروندی به SOGESTAL هایی که در منطقه آن ها وجود داشت می رسید. در سال ۲۰۰۸ بوروندی به استقبال از قهوه تخصصی روی آورد و کم کم امکان خرید مستقیم قهوه قابل ردیابی فراهم شد. در سال ۲۰۱۱ یک مسابقه کیفیت قهوه در بوروندی برگزار شد که جام پرستیژ نام داشت. پس از آن قهوه های مربوط به هر مزرعه در ایستگاه های شستشو جداگانه نگهداری و سپس از نظر کیفیت رتبه بندی می شدند. این مسئله موجب شد تا قابلیت ردیابی برای قهوه هایی که در حراج فروخته می شدند پدید آید. این احتمال می رود که در آینده شاهد تولید قهوه های منحصر به فرد و جالب بیشتری از بوروندی خواهیم باشیم، چراکه پتانسیل بالایی برای ارتقای کیفیت قهوه های این مناطق وجود دارد.
مشخصات طعمی
قهوه های عالی بوروندی می توانند دارای طعم های پیچیده ای از میوه های توت باشند.
مناطق پرورش دهنده قهوه
جمعیت: ۱۱۱۷۹۰۰۰
تعداد کیسه های ۶۰ کیلوگرمی در سال: ۳۵۱۰۰۰
بوروندی آنقدر کشور کوچکی است که مناطق رشد مشخصی ندارد. قهوه در سراسر کشور، هرکجا که زمین و ارتفاع مناسبی وجود داشته باشد رشد می کند. این کشور دارای تقسیم بندی استانی است و مزارع قهوه در اطراف ایستگاه های شستشو جمع شده اند.
بوبانزا
این منطقه در شمال غرب کشور بوروندی واقع شده است.
ارتفاع: ۱۳۵۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
ناحیه روستایی بوجومبورا
این منطقه در غرب کشور بورندی واقع شده است.
ارتفاع: ۱۴۰۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
بوروری
این استان در جنوب غربی بوروندی واقع شده و سه پارک ملی را در دل خود جای داده است.
ارتفاع: ۱۵۵۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
کیبیتوکه
این استان در شمال غربی بوروندی و نزدیک به مرز دموکراتیک کنگو واقع شده است.
ارتفاع: ۱۴۵۰ متر
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
گیتگا
این منطقه مرکزی یکی از کارخانه های خشک کردن قهوه دولتی را که برای آماده سازی و کنترل کیفیت قبل از صادرات از آن ها استفاده می شود را در دل خود جای داده است.
ارتفاع: ۱۴۵۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
کاروزی
این منطقه در غرب منطقه مرکزی کشور بوروندی واقع شده است.
ارتفاع: ۱۵۰۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL

کایانزا
این منطقه در شمال کشور و نزدیک مرز کشور رواندا قرار دارد. همچنین این منطقه از نظر تعداد ایستگاه در رتبه دوم قرار دارد.
ارتفاع: ۱۷۰۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
کیروندو
این منطقه در شمالی ترین نقطه کشور واقع شده است.
ارتفاع: ۱۵۰۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
ماکامبا
یکی از جنوبی ترین استان های کشور بوروندی است.
ارتفاع: ۱۵۵۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
مورامویا
منطقه ای کوچک در بخش مرکزی کشور.
ارتفاع: ۱۸۰۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
موئینگا
این منطقه در شمال شرقی کشور واقع شده و با تانزانیا هم مرز است.
ارتفاع: ۱۶۰۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
مووارو
یک منطقه کوچک دیگر که در مرکز کشور واقع شده است.
ارتفاع: ۱۷۰۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
انگوزی
مرکزی ترین منطقه تولید قهوه در کشور بوروندی که ۲۵ درصد از ایستگاه های شستشو را نیز در دل خود جای داده است.
ارتفاع: ۱۶۵۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL
روتانا
این منطقه در جنوب بوروندی و در غرب کوه کیزیکی واقع شده است و یک ایستگاه شستشوی قهوه دارد.
ارتفاع: ۱۵۵۰ متر به صورت میانگین
زمان برداشت: آپریل تا جولای
زیرگونه ها: بوربون، جکسون، میبیریزی و برخی از زیرگونه های SL

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *