کلمبیا

کلمبیا
اگرچه روایت های مختلفی در این خصوص وجود دارد اما قهوه احتمالاً برای اولین بار در سال ۱۷۲۳ توسط یسوعی ها به کلمبیا معرفی شد و به ارامی به عنوان یک محصول تجاری به مناطق مختلف کشور گسترش یافت. تولید قهوه تا پایان قرن نوزدهم چندان قابل توجه نبود تا اینکه در سال ۱۹۱۲ تقریباً ۵۰ درصد از کل صادرات کلمبیا را تشکیل داد.
کلمبیا خیلی زود به ارزش بازاریابی و ساخت برندی برای خود پی برد. خلق برند خوان والدز، که لوگوی قهوه کلمبیا در سال ۱۹۵۸ بود بزرگترین موفقیت آن ها در این زمینه به حساب می آید. خوان والدز و قاطر او به عنوان نمادی برای نمایش برند قهوه کلمبیایی خلق شدند و بر روی کیسه های قهوه و درون کمپین های تبلیغاتی این کشور قرار گرفتند. خوان والدز، به ویژه در ایالات متحده به عنوان نمادی برای شناسایی قهوه کلمبیا تبدیل شد و ارزش قهوه کلمبیایی را افزایش داد. این شخصیت به همراه موفقیت عبارات بازاریابی اولیه ای مانند «قهوه روییده در کوهستان» و تبلیغ مستمر قهوه ۱۰۰ درصد کلمبیایی به این معنی بود که کلمبیا به زودی در ذهن مصرف کنندگان قهوه در سرتاسر جهان متمایز خواهد شد.
این بازاریابی توسط فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه (FNC) در کلمبیا آغاز شد و همچنان هم ادامه دارد. این سازمان در سال ۱۹۲۷ ایجاد شد و سبکی که پیش گرفت در دنیای صنعت قهوه سبکی غیر معمول بود. اگرچه بسیاری از کشورها سازمان هایی دارند که در صادرات و تبلیغ قهوه آن کشور نقش ایفا می کنند اما تعداد کمی از آن ها به بزرگی و پیچیدگی فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیاست. این سازمان به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی و خصوصی برای دفاع از منافع تولیدکنندگان قهوه ایجاد شد و هزینه آن از طریق لحاظ مالیات ویژه بر تمام قهوه های صادراتی تامین می شود. از آنجایی که کلمبیا یکی از بزرگترین تولیدکنندگان قهوه در جهان است، این سازمان نیز از بودجه خوبی برخوردار است و امروزه تبدیل به یک سازمان بسیار بزرگ و بوروکراتیک شده است. این بورورکراسی تا حدی اجتناب ناپذیر است چرا که فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا اکنون از نظر فنی تحت مالکیت و کنترل بیش از پانصد هزار عضوی است که هر کدام تولیدکننده قهوه هستند. اگرچه نقش اصلی این سازمان مربوط به بازاریابی، تولید و برخی از مسائل مالی مرتبط با این صنعت است اما دامنه کاری آن به همین جا ختم نمی شود و در ایجاد زیرساخت های اجتماعی و فیزیکی مانند ساخت جاده های روستایی، مدارس و مراکز بهداشتی نیز نقش دارد. این سازمان علاوه بر قهوه، در صنایع دیگری نیز سرمایه گذاری کرده است تا به توسعه و رفاه منطقه کمک نماید.

فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا و کیفیت
اخیراً اصطکاک هایی بین فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا و آن بخش از صنعت قهوه که نسبت به کیفیت آگاه تر است وجود داشته است، زیرا منافع درک شده توسط FNC از کشاورزان ممکن است همیشه به بهترین کیفیت در قهوه منجر نشود. فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا یک بخش تحقیقاتی به نام Cenicafé نیز دارد که زیرگونه های خاصی را پرورش می دهد و بسیاری معتقدند که ترویج زیرگونه هایی مانند کاستیو افزایش بازدهی را در اولویت قرار می دهد و توجهی به کیفیت قهوه درون فنجان ندارد. البته در چنین بحث هایی باید هر دو طرف قضیه را دید، چرا که تغییرات آب و هوایی در جهان تاثیر فزاینده ای بر ثبات تولید قهوه در کلمبیا دارد و بحث در خصوص زیرگونه هایی که معیشت کشاورزان را تضمین کند، حتی به قیمت از دست دادن کیفیت، قدری دشوار است.
قابلیت ردیابی
به عنوان بخشی از تبلیغ قهوه کلمبیایی، فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا اصطلاحات سوپریمو و اکسلسو را ایجاد کرد. این اصطلاحات تنها به انداه دانه قهوه مربوط می شود و درک این مسئله مهم است که این دو اصطلاح ارتباطی با کیفیت آن ندارند. متاسفانه این طبقه بندی منجر می شود که هر گونه قابلیت ردیابی ای از بین برود، چرا که قهوه ای که با این روش به بازار عرضه می شود ممکن است از مزارع مختلفی آمده باشد که به واسطه الک مکانیکی درجه بندی شده و سپس با یکدیگر مخلوط می شوند. از این رو، اینگونه نامگذاری هیچ کمکی در زمینه کیفیت به خریدار نمی کند. بخش قهوه تخصصی برای حفظ قابلیت ردیابی در این زمینه کارهای زیادی کرده است و تنها زمانی به یک قهوه صفتی مانند فوق العاده را می دهد که آن دانه قهوه از لحاظ مکان متمایز باشد، نه آنکه فقط اندازه خاصی داشته باشد.
مشخصات طعمی
قهوه های کلمبیایی می توانند طیف وسیعی از طعم ها را در بر بگیرند؛ از قهوه هایی سنگین و با طعم شکلاتی گرفته تا قهوه هایی شیرین که طعم های مربایی و میوه ای دارند. از این رو می توان گفت که طیف گسترده ای از طعم ها در سراسر مناطق آن وجود دارد.
مناطق پرورش دهنده قهوه
جمعیت: ۴۹۸۲۹۰۰۰
تعداد کیسه های ۶۰ کیلوگرمی در سال: ۱۴۲۳۲۰۰۰
کمبیا مناطق خوبی برای پرورش قهوه دارد و تنوع قابل توجهی را تولید می کند. هرنوع قهوه ای که بخواهید را احتمالاً بتواند در کلمبیا پیدا کنید. مناطق مختلف آن به جای مرزبندی های سیاسی، از لحاظ جغرافیایی تعریف شده اند، بنابراین این مسئله که قهوه های تولیدشده در مناطق مختلف با یکدیگر اشتراکاتی داشته باشند چندان عجیب نیست و اگر از قهوه یک منطقه لذت ببرید این احتمال وجود دارد که از بعضی قهوه های مناطق دیگر نیز مشعوف شوید. درختان قهوه در کلمبیا در سال دو برداشت دارند، برداشت اصلی و برداشت دوم که که به زبان محلی به آن میتاکا می گویند.
کائوکا
این منطقه بیشتر به خاطر قهوه هایی که در اطراف اینزا و شهر پوپایان کشت می شود شناخته شده است. فلات پوپایان یک فلات مرتفع است که به واسطه ارتفاع، نزدیکی به خط استوا و کوه های اطرافش که قهوه را در برابر رطوبت اقیانوس آرام و بادهای جنوبی محافظت می کند شرایط رشد جذابی را برای آن فراهم کرده است و نتیجه آن آب و هوای بسیار پایدار در طول سال است. علاوه بر این، این منطقه دارای خاک آتشفشانی قابل توجهی نیز هست. از نظر تاریخی نیز هر سال یک فصل بارانی قابل پیش بینی در فاصله ماه های اکتبر تا دسامبر دارد.
ارتفاع: ۱۷۰۰ تا ۲۱۰۰ متر
زمان برداشت: مارس تا ژوئن (محصول اول) نوامبر تا دسامبر (محصول میتاکا)
زیرگونه ها: ۲۱ درصد تیپیکا، ۶۴ درصد کاتورا و ۱۵ درصد کاستیو
دره کائوکا
دره کائوکا یکی از حاصلخیزترین بخش های کشور است که رودخانه کائوکا بین دو رشته کوه بزرگ اند از میان آن عبور می کند. این منطقه در گذشته یکی از کانون های درگیری مسلحانه در کشور کلمبیا بوده است. به طور معمول در کلمبیا، بیشتر مزارع بسیار کوچک هستند و این منطقه حدود ۷۵۸۰۰ هکتار زمین دارد که زیر کشت قهوه است و بین ۲۶۰۰۰ مزرعه که تحت مالکیت ۲۳۰۰۰ خانواده هستند تقسیم شده است.
ارتفاع: ۱۴۵۰ تا ۲۰۰۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) مارس تا ژوئن (محصول میتاکا)
زیرگونه ها: ۱۶ درصد تیپیکا، ۶۲ درصد کاتور و ۲۲ درصد کاستیو
تولیما
تولیما یکی از آخرین دژهای گروه شورشی و بدنام کلمبیا به نام FARC است که کنترل این منطقه را تا مدتی پیش در اختیار داشتند. منطقه تولیما در سال های اخیر تحت تاثیر درگیری ها آسیب های فراوانی دیده است که دسترسی به آن را مشکل نموده. قهوه های با کیفیت این منطقه معمولاً از کشاورزان کوچک و در بخش های بسیار کوچک آن از طریق تعاونی ها تهیه می شوند.
ارتفاع: ۱۲۰۰ تا ۱۹۰۰ متر
زمان برداشت: مارس تا ژوئن (محصول اصلی) اکتبر تا دسامبر (محصول میتاکا)
زیرگونه ها: ۹ درصد تیپیکا، ۷۴ درصد کاتورا و ۱۷ درصد کاستیو
هویلا
این منطقه ترکیبی از خاک و جغرافیای عالی برای کشت قهوه را دارد و برخی از پیچیده ترین قهوه های کلمبیایی که طعم هایی میوه ای را دارا هستند از این منطقه آمده اند. این منطقه بیش از هفتاد هزار تولیدکننده قهوه دارد که بیش از ۱۶ هزار هکتار زمین را پوشش داده اند.
ارتفاع: ۱۲۵۰ تا ۲۰۰۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) آوریل تا می (محصول میتاکا)
زیرگونه ها: ۱۱ درصد تیپیکا، ۷۵ درصد کاتورا و ۱۴ درصد کاستیو
کوئیندیو
این منطقه کوچک در مرکز کشور و درست در غرب بوگاتا واقع شده است. قهوه بخش فوق العاده مهمی از اقتصاد منطقه است، چرا که مردم این منطقه از سطح بالایی از بیکاری رنج می برند. با این حال، خطرات مربوط به رشد قهوه به دلیل تغییرات آب و هوایی و افزایش بیماری های مهم در گیاهان منطقه، بسیاری از کشاورزان را به سمت کاشت مرکبات و آجیل ماکادمیا سوق داده است. کوئیندیو یک پارک ملی قهوه نیز در دل خود دارد که یک پارک موضوعی و مبتنی بر تولید قهوه است. از سال ۱۹۶۰ و در پایان ماه ژوئن هر سال، شهرداری کالارکا میزبان مهمانی ملی قهوه در این منطقه است که در آن روز جشن ها و مسابقاتی با موضوعیت قهوه برگزار می شود.
ارتفاع: ۱۴۰۰ تا ۲۰۰۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) آپریل تا می (محصول میتاکا)
زیرگونه ها: ۱۴ درصد تیپیکا، ۵۴ درصد کاتورا و ۳۲ درصد کاستیو
ریزرالدا
این منطقه یکی دیگر از مناطق با سابقه در تولید قهوه است. تعداد زیادی از کشاوران این منطقه تحت تعاونی ها کار می کنند، در نتیجه برخی از سازمان های برچسب گذاری اخلاقی به این منطقه علاقه ویژه ای نشان داده اند. در این منطقه قهوه نقش اجتماعی و اقتصادی مهمی را بازی می کند و توانسته برای بسیاری شغل ایجاد کند. در حالی که بسیاری از مردم در دهه ۱۹۲۰ برای کشت قهوه به این منطقه نقل مکان کردند، رکود اقتصادی در آغاز هزاره سوم منجر به مهاجرت گسترده ای از مردم این منطقه به مناطق و کشورهای دیگر شد. شهر مرکزی آن نیز مرکزی برای حمل و نقل به مناطق کالداس و کوئیندیو است و شبکه جاده ای آن به نام بزرگراه قهوه شناخته می شود.
ارتفاع: ۱۳۰۰ تا ۱۶۵۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) آپریل تا می (محصول میتاکا)
زیرگونه ها: ۶۰ درصد تیپیکا، ۵۹ درصد کاتورا و ۳۵ درصد کاستیو
نارینو
برخی از مرتفع ترین زمین های قهوه در این منطقه واقع شده است و به همین دلیل این منطقه قهوه های پیچیده و با کیفیتی را دارد. با این همه، رشد قهوه در این منطقه تا حدودی چالش برانگیز است. این منطقه به خط استوا نزدیک است که اب و هوای مناسبی برای رشد درختان قهوه فراهم کرده است. اکثریت قریب به اتفاق آن را کشاورزان کوچکی تشکیل می دهند که هرکدام زمینی کوچکتر از ۲ هکتار دارند و بسیاری از آن ها گروه ها و نهادهایی را برای حمایت از یکدیگر و تعامل با فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا تشکیل داده اند. در این منطقه تنها ۳۷ تولیدکننده زمینی بیش از ۵ هکتار دارند.
ارتفاع: ۱۵۰۰ تا ۲۳۰۰ متر
زمان برداشت: آپریل تا ژوئن
زیرگونه ها: ۵۴ درصد تیپیکا، ۲۹ درصد کاتورا و ۱۷ درصد کاستیو
کالداس
این ایالت همراه با دو منطقه کوئیندیو و ریزرالدا بخشی از محور رشد قهوه کلمبیا یا مثلث قهوه در این کشور را تشکیل داده اند که بخش بزرگی از قهوه کشور را تامین می کنند. از نظر تاریخی، قهوه این مناطق یکی از بهترین قهوه های کلمبیا به حساب می آمده اما اکنون مناطق دیگری نیز به این رقابت وارد شده اند. FNC در این منطقه واقع شده است که یکی از موسسات پیشرو در جهان برای تحقیق در خصوص جنبه های مختلف قهوه است. تعدادی از زیرگونه های منحصر به فرد کشور کلمبیا (مانند زیرگونه های کلمبیا و کاستیو که مقاوم به بیماری است) در این منطقه ایجاد شده اند.
ارتفاع: ۱۳۰۰ تا ۱۸۰۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) آپریل تا می (محصول میتاکا)
زیرگونه ها: ۸ درصد تیپیکا، ۵۷ درصد کاتورا و ۳۵ درصد کاستیو
آنتیوکویا
این منطقه زادگاه قهوه در کلمبیا و فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه این کشور است. یک منطقه کلیدی در حال رشد که در حدود ۱۲۸۰۰۰ هکتار قهوه دارد. قهوه در این منطقه از ترکیبی از زمین های بزرگ و کوچک به دست می آید.
ارتفاع: ۱۳۰۰ تا ۲۲۰۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا دسامبر (محصول اصلی) آپریل تا می (محصول میتاکا)
زیرگونه ها: ۶ درصد تیپیکا، ۵۹ درصد کاتورا و ۳۵ درصد کاستیو
کاندینامارکا
این منطقه، مرکز شهر بوگوتا، یکی از مرتفع ترین شهرهای جهان را در ارتفاع ۲۶۳۵ متری احاطه کرده است. این منطقه از لحاظ صادرات قهوه در کشور کلمبیا در جایگاه دوم است و تولید آن درست قبل از جنگ جهانی دوم به اوج خود رسید. در آن زمان این منطقه حدود ده درصد از قهوه کشور را تولید می کرد اما از آن زمان این مقدار کاهش یافته است. در گذشته این منطقه زمین های کشاورزی بسیار بزرگی داشت که در برخی از آن ها بیش از یک میلیون درخت قهوه وجود داشت.
ارتفاع: ۱۴۰۰ تا ۱۸۰۰ متر
زمان برداشت: مارس تا ژوئن (محصول اصلی) اکتبر تا دسامبر (محصول میتاکا)
زیرگونه ها: ۳۵ درصد تیپیکا، ۳۴ درصد کاتورا و ۳۱ درصد کاستیو
سانتاندر
این منطقه یکی از اولین مناطق در کلمبیا بود که به صادرات قهوه اقدام کرد. ارتفاع این منطقه کمی کمتر از سایر مناطق است و این را می توان از قهوه های این منطقه نیز تشخیص داد چرا که قهوه های این منطقه بیشتر از آنکه پیچیده باشند، شیرین هستند. مقدار زیادی از قهوه های این منطقه توسط اتحاد جنگل های بارانی تایید شده است و از این منظر تنوع زیستی این منطقه نیز بسیار مهم تلقی می گردد.
ارتفاع: ۱۲۰۰ تا ۱۷۰۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا دسامبر
زیرگونه ها: ۱۵ درصد تیپیکا، ۳۲ درصد کاتورا و ۵۳ درصد کاستیو
سانتاندر شمالی
این منطقه در شمال کشور واقع شده و با کشور ونزئولا هم مرز است. قهوه در این منطقه بسیار زود به تولید رسید و احتمالاً اولین منطقه ای است که در این کشور به تولید قهوه مبادرت کرد.
ارتفاع: ۱۳۰۰ تا ۱۸۰۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا دسامبر
زیرگونه ها: ۳۳ درصد تیپیکا، ۳۴ درصد کاتورا و ۳۳ درصد کاستیو

سیرا نوادا
این منطقه نیز ارتفاع کمتری نسبت به سایر مناطق دارد. در این منطقه قهوه در کوه های آند کشت می شود و دامنه های شیب دار آن (که بین ۵۰ الی ۸۰ درجه شیب دارند) چالش ویژه ای را برای کشاورزان ایجاد کرده اند. این نام که در بسیاری از کشورهای اسپانیایی زبان نیز رایج است، به عنوان «کوه های برفی» ترجمه می شود.
ارتفاع: ۹۰۰ تا ۱۶۰۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا دسامبر
زیرگونه ها: ۶ درصد تیپیکا، ۵۸ درصد کاتورا و ۳۶ درصد کاستیو