ویتنام

ویتنام
کشور ویتنام را می توان به مانند یک استثنا در کتابی دانست که بر قهوه تخصصی و با کیفیت بالا تمرکز دارد، چرا که عمدتاً روبوستا تولید می کند. با این حال شایسته است که از این کشور به دلیل تاثیری که در صنعت قهوه جهان داشته است به درک درستی دست یابیم.
در سال ۱۸۵۷ قهوه توسط فرانسوی ها به این کشور آورده شده و در ابتدا در مزارع کشت شد. با این حال، این امر تا حدود سال ۱۹۱۰ جایگاهی را به عنوان یک سرمایه گذاری شتاب دهنده به اقتصاد به دست نیاورد. کشت قهوه در منطقه بون ما تیوت که در ارتفاعات مرکزی ویتنام قرار داشت به دلیل جنگ ویتنام متوقف شد. پس از جنگ، صنعت قهوه به طور فزاینده ای اشتراکی شد و بازده و تولید آن کاهش یافت. در این مرحله، ۲۰۰۰۰ هکتار زمین حدود ۵۰۰۰ الی ۷۰۰۰ تن قهوه در سال تولید می کرد. در ۲۵ سال بعد از آن، مقدار زمینی که زیر کشت قهوه قرار داشت ۲۵ برابر و به دنبال آن تولید قهوه در کل کشور تا ۱۰۰ برابر افزایش یافت.
بخش عمده ای از رشد این صنعت به اصلاحات دوی موی در سال ۱۸۹۶ باز می گردد که به شرکت های خصوصی اجازه تولید را می داد. در دهه ۱۹۹۰، تعداد زیادی شرکت جدید در ویتنام تاسیس شد که بسیاری از آن ها بر تولید قهوه در مقیاس های بزرگ تمرکز داشتند. در این زمان، به ویژه در بین سال های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸، قهوه قمیتی نسبتاً بالا داشت و همین مسئله موجب ایجاد انگیزه هایی قوی برای افزایش تولید قهوه در بین کشاورزان ایجاد کرد. در بین سال های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۰ تولید قهوه ویتنام دو برابر شد و این امر تاثیر مخربی بر قیمت جهانی قهوه گذاشت. افزایش یکباره تولید قهوه در ویتنام که آن را به دومین تولیدکننده بزرگ قهوه در جهان تبدیل کرد، منجر به ایجاد عرضه مازاد در سطح جهانی شد که سقوط ناگهانی قیمت را به دنبال داشت.
علیرغم این واقعیت که کشور ویتنام به جای عربیکا از تولید گونه روبوستا سود می برد، اما این مسئله بر قیمت قهوه عربیکا نیز تاثیرگذار بود، چرا که بسیاری از خریداران به جای خرید کالایی با کیفیت بیشتر به دنبال یک محصول کالایی بودند. بنابراین عرضه بیش از حد قهوه، آن هم با قیمت های پایین به نفع آن ها بود. از نقطه اوج تولید ۹۰۰۰۰۰ تن قهوه در سال، تولید کشور ویتنام در سال ۲۰۰۰ به شدت کاهش یافت. با این حال، با بهبود قیمت قهوه، تولید قهوه در کشور ویتنام یکبار دیگر بهبود یافت. در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ محصول تولیدی این کشور نزدیک به ۱٫۳ میلیون تن در سال بود و همچنان تاثیر زیادی بر صنعت جهانی قهوه داشت. در سال های اخیر تولید قهوه عربیکا در این کشور بیشتر شده است، اگرچه هنوز هم کمبود ارتفاع، مزارع این کشور را با چالش هایی جدی برای دستیابی به قهوه ای با کیفیت بالا مواجه می کند.

قابلیت ردیابی
چندین مزرعه بسیار بزرگ در ویتنام وجود دارد که اغلب توسط شرکت های چندملیتی کنترل می شوند، بنابراین می توان سطح خوبی از قابلیت ردیابی را در این کشور مشاهده کرد. با این حال، پیدا کردن زمین هایی با قهوه هایی بسیار خوب همچنان هم چالش برانگیز است.
مشخصات طعمی
قهوه با کیفیت در ویتنام به سختی پیدا می شود و طعم اغلب قهوه های موجود در این کشور عموماً چوبی و فاقد شیرینی و اسیدیته زیاد است.
مناطق پرورش دهنده قهوه
جمعیت: ۹۲۷۰۰۰۰۰
تعداد کیسه های ۶۰ کیلوگرمی: ۲۶۷۰۰۰۰۰
از آنجایی که تقاضای کمی برای قهوه قابل ردیابی در این کشور وجود دارد، مناطق پرورش دهنده قهوه کاملاً مشخصی وجود ندارد تا برشته کنندگان قهوه بتوانند از آن نام ها استفاده کنند.
ارتفاعات مرکزی
این منطقه، مجموعه ای از فلات های مرتفع شامل استان های داک لاک، لام دونگ، جیا لای و کن توم را شامل می شود که تولیدکننده گونه روبوستا هستند. صنعت قهوه در اطراف مرکز استان بون ما تیوت متمرکز شده است و استان های داک لاک و لام دونگ تولیدکنندگان اصلی آن هستند که حدود ۷۰ درصد از محصول روبوستای کشور را پرورش می دهند. عربیکا حدود ۱۰۰ سال است که در ارتفاعات مرکزی و در ناحیه اطراف شهر دالات در منطقه لام دونگ رشد می کند اما این بخش، میزان کمی از تولید ملی را تشکیل می دهد.
ارتفاع: ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ متر
زمان برداشت: نوامبر تا مارس
زیرگونه ها: ربوستا و مقداری عربیکا (بیشتر بوربون)
ویتنام جنوبی
مقداری تولید قهوه در شمال شرقی شهر هوشی مین، در استان دونگ نای وجود دارد که در درجه اول گونه روبوستا را تولید می کند و بسیار مورد توجه شرکت های بزرگی مانند نستله قرار گرفته است که به دنبال بهبود زنجیره تامین خود هستند.
ارتفاع: ۲۰۰ تا ۸۰۰ متر
زمان برداشت: نوامبر تا مارس
زیرگونه ها: روبوستا
ویتنام شمالی
در این منطقه گونه عربیکا در استان های سون لا، تان هواً و کوانگ تری در شمال کشور و در نزدیک شهر هانوی رشد می کند. در این منطقه ارتفاع خوبی برای رشد گونه عربیکا وجود دارد اما با این وجود به ندرت می توان قهوه هایی خوب را از این منطقه شاهد بود. علیرغم این واقعیت که عربیکا تنها سه تا پنج درصد از تولید قهوه کشور ویتنام را تشکیل می دهد اما با این حال این کشور هم اکنون به عنوان پانزدهیمن تولیدکننده بزرگ گونه عربیکا در جهان شناخته می شود.
ارتفاع: ۸۰۰ تا ۱۶۰۰ متر
زمان برداشت: نوامبر تا مارس
زیرگونه ها: بوربون، اسپارو، کاتیمور و روبوستا

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *