زامبیا

زامبیا
زامبیا برای مدتی طولانی توسط بسیاری از افراد صنعت قهوه تخصصی نادیده گرفته شده است. می توان استدلال کرد که این یک وضعیت مرغ و تخم مرغی است. چرا که از نظر تاریخی علاقه اندک خریداران تخصصی منجر به سرمایه گذاری اندک در کیفیت قهوه تخصصی شده و در نتیجه، این سرمایه گذاری اندک در کیفیت منجر به علاقه اندک خریداران قهوه تخصصی شده است.
در دهه ۱۹۵۰ قهوه توسط مبلغینی که ذخایر دانه بوربون را از تانزانیا و کنیا آورده بودند به کشور زامبیا معرفی شد. با این حال، این صنعت تا اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ با وجود کمک های مالی بانک جهانی چندان مجهز نشد و رشد نکرد. بیشتر مشکلات رشد قهوه در این کشور مربوط به آفات و بیماری ها بود که باعث می شد تولیدکنندگان از زیرگونه کاتیمور هیبریدی استفاده کنند. این تغییر موقتی بود و دولت اصرار داشت که به کشت بوربون بازگردند، اگرچه هنوز هم مقداری کاتیمور در کشور کاشته می شود. صادرات قهوه زامبیا در سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ در حدود ۶۵۰۰ تن بود و به اوج خود رسید. اما از آن زمان دچار کاهش شدیدی شد. برخی این کاهش را به قیمت های پایین قهوه و فقدان اساسی تامین مالی بلندمدت در صنعت قهوه این کشور نسبت می دهند. علاوه بر این، بزرگترین تولید کننده قهوه کشور در سال ۲۰۰۸ پس از آنکه نتوانست وام های خود را پرداخت کند تعطیل شد. این شرکت در زمان بسته شدن، حدود یک سوم قهوه صادراتی کشور را تولید می کرد. در سال ۲۰۱۲ کل تولید به ۳۰۰ تن رسید، اگرچه به نظر می رسد اکنون این روند در حال بهبود است.
بیشتر قهوه زامبیا از مزارع بزرگ تامین می شود، اگرچه مزارع کوچک نیز برای پیوستن به صنعت تشویق شده اند. این مزارع به خوبی اداره می شوند و دسترسی مناسبی به تجهیزات مدرن دارند (زیرا تولید قهوه در این کشور نسبتاً دیر شروع شد) و ممکن است متعلق به شرکت های چندملیتی باشند. در این میان، زراعت کشاورزان خرد با مشکل مواجه شده است و آن ها به سختی کود و تجهیزات مورد نیاز خود را، آن هم در کیفیتی پایین تامین می کنند. از سوی دیگر، عدم دسترسی به آب و فراوری مناسب قهوه پس از برداشت، مانع از تولید قهوه هایی تمیز و شیرین شده است.
قابلیت ردیابی
بهترین قهوه های زامبیا مربوط به مزارع تکی هستند و به سختی می توان رد آن ها را پیدا نمود. نه تنها تولید کلی قهوه در زامبیا کم است، بلکه قهوه های موجود نیز چندان با کیفیت نیستند. این کشور پتانسیل انکارناپذیری برای تولید قهوه های بسیار با کیفیتی در جغرافیای خود دارد که چندان از آن بهره نمی برد.
مشخصات طعمی
قهوه های کمیابی در این کشور پیدا می شوند که بسیار تمیز و با طعم گل و پیچیدگی میوه مانند هستند.
مناطق پرورش دهنده قهوه
جمعیت: ۱۶۵۹۰۰۰۰
تعداد کیسه های ۶۰ کیلوگرمی در سال: ۲۰۰۰
مناطقه پرورش دهنده قهوه در زامبیا به خوبی تعریف نشده اند و معمولاً به عنوان مناطق جنوبی، مرکزی، شمالی و کمربندی نام گذاری می شوند. قهوه عمدتاً در ناحیه شمالی کوه های موچینگا (منطقه ای که شامل نواحی ایزوکا، ناکونده و کاساما می شوند) و در اطراف شهر لوزاکا قرار دارد، می روید.
ارتفاع: ۹۰۰ تا ۲۰۰۰ متر
زمان برداشت: آپریل تا سپتامبر
زیرگونه ها: بوربون و کاتیمور