پاکامارا
این زیرگونه توانایی تولید فنجانی از قهوه با کیفیت استثنایی را داراست. همچنین مستعد بودن به ابتلا به بیماری زنگ برگ قهوه و عدم یکنواختی از ویژگی های اصلی این زیرگونه است. گیاهان این زیرگونه از نسلی به نسل دیگر پایداری خود را از دست می دهند.
ظاهر
قد: کوتاه
رنگ نوک برگ ها: سبز یا برنز
اندازه دانه قهوه: بسیار بزرگ
زراعت
ارتفاع بهینه:
پنج درجه شمالی تا پنج درجه جنوبی: > 1600 متر
پنج تا پانزده درجه شمالی و پنج تا پانزده درجه جنوبی: > 1300 متر
بیشتر از پانزده درجه شمالی و بیشتر از پانزده درجه جنوبی: > 1000 متر
پتانسیل کیفیت در ارتفاع بالا: استثنایی
برداشت بالقوه: خوب
زنگ برگ قهوه: مستعد
بیماری گیلاس قهوه: مستعد
نماتدها: مستعد
اولین سال تولید سال سوم
نیازهای تغذیه ای متوسط
رسیدن میوه متوسط
نسبت دانه قهوه به گیلاس آن میانگین
تراکم کاشت ۵۰۰۰ – ۶۰۰۰ در هکتار (با استفاده از هرس تک ساقه)
اطلاعات بیشتر در خصوص زراعت این زیرگونه –
ژنتیک
اصل و نسب پاکاس * ماراگوگیپ
توصیف ژنتیکی گروه بوربون-تیپیکا (مربوط به بوربون و تیپیکا)
تاریخچه این زیرگونه از تلاقی بین پاکاس و ماراگوگیپ پدید آمده است. انتخاب شجره نامه آن به صورت ناقص نیز توسط موسسه تحقیقات قهوه سالوادور (ISIC) صورت گرفته است. این زیرگونه عمدتاً در کشور سالوادور رشد می کند، جایی که غالباً به دلیل کیفیت قهوه درون فنجان در رقابت های فنجان برتر شناخته می شود.
زیرگونه مشابه آن ماراکاتورا است که احتمال می رود از تلاقی طبیعی مابین کاتورا و ماراگوگیپ در نیکاراگوئه نشات گرفته باشد. انتخاب های اولیه مربوط به این زیرگونه توسط موسسه فناوری کشاورزی نیکاراگوئه (INTA) در سال ۱۹۷۶ صورت پذیرفت که پس از انقلاب ساندینیستا بی سرانجام ماند و تکمیل نشد. انتخاب های بیشتری نیز توسط تولیدکنندگان خصوصی در آمریکای مرکزی انجام شده ، اما این زیرگونه هرگز تثبیت نشده است.
دسترسی
پرورش دهنده موسسه تحقیقاتی قهوه سالوادور (ISIC)
اشتراک گذاری