چین

چین
از بسیاری جهات، چشمان دنیای قهوه به کشور چین است. از یک سو این کشور به عنوان یکی از بزرگترین مصرف کنندگان قهوه این پتانسیل را دارد که در صنعت جهانی ایجاد بی ثباتی نماید و از سوی دیگر، این کشور خود را به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان قهوه به دنیا معرفی کرده است. پرورش دهندگان قهوه در این کشور توجه خود را به کیفیت معطوف می کنند و مرزها را با خاک، آب و هوا و گونه های موجود در آن جابجا می کنند.
قهوه در سال ۱۸۹۲ و توسط یک مبلغ فرانسوی به استان یونان چین معرفی شد. داستان از این قرار است که او از مرز ویتنام عبور نمود، دانه های قهوه را با خود آورد و سپس آن ها را در نزدیکی کلیسای خود در روستای ژاکولا کاشت. نزدیک به صد سال، اتفاق چندانی در مسیر تولید قهوه رخ نداد. این مسئله چندان هم جای تعجب نداشت، چرا که این کشور چای باکیفیتی را آن هم در مقیاس بسیار وسیع تولید می کرد و دیگر نیازی به تولید و کشت قهوه احساس نمی نمود. در سال ۱۹۸۸، قهوه به عنوان بخشی از سرمایه گذاری مشترک با برنامه توسعه سازمان ملل متحد و بانک جهانی، در استان یونان تقویت شد. بخشی از موفقیت آن را می توان به حمایت شرکت نستله نیز ارتباط داد. تولید قهوه تا حدود سال ۲۰۰۹، زمانی که رشد قابل توجهی در صنعت قهوه کشور چین رخ داد، نسبتاً کم بود و دلیل آن به ترکیبی از قیمت های پایین محصول چای و افزایش مختصر قیمت جهانی قهوه باز می گشت.
صنعت قهوه در استان یونان همچنان به رشد خود ادامه می دهد. اگرچه مصرف سرانه قهوه در این کشور بسیار پایین است اما جمعیت عظیم آن باعث شده است که این کشور یکی از بزرگترین بازارهای مصرف را در دل خود جای دهد و این پتانسیل تاثیر زیادی بر عرضه و تقاضای تولید قهوه در سرتاسر جهان دارد. بهترین قهوه های چینی معمولاً تنها در خود چین یافت می شوند. حراج های مبتنی بر کیفیت این کشور به طور فزاینده ای محبوب هستند و قیمت هایی که برای قهوه تولیدشده محلی پرداخت می شود بسیار بالاست. این امر چین را به یک بازار غیرعادی و تماشایی تبدیل کرده است. هم اکنون این کشور قهوه های خوبی صادر می کند که ارزش امتحان کردن دارند. در این کشور هنوز هم زیرگونه هایی وجود دارند که به جای طعم و مزه مطلوب به علت مقاومت خوبشان در برابر بیماری ها انتخاب می شوند و از این رو چالش هایی در خصوص طعم قهوه های چینی وجود دارد.
قابلیت ردیابی
بهترین دسته های قهوه چینی می توانند از یک مزرعه شخصی و یا از گروهی از تولیدکنندگان به دست آیند. علیرغم این واقعیت که چین هنوز شجره نامه دقیقی در خصوص زیرگونه های تولیدشده در این کشور منتشر نکرده است و کیفیت قهوه های آن با کیفیت قهوه های سایر کشورها برابری نمی کند اما قهوه های این کشور ارزش امتحان کردن را دارند.
مشخصات طعمی
قهوه های بهتری که از کشور چین می آیند غالباً طعم های شیرین و میوه ای دارند، اگرچه هنوز هم مقداری طعم خاکی یا چوب مانند در آن ها یافت می شود. قهوه های چین اسیدیته کم و تن واری زیادی را نیز دارا هستند.
مناطق پرورش دهنده قهوه
جمعیت: ۱۳۷۰۰۰۰۰۰۰
تعداد کیسه های ۶۰ کیلوگرمی در سال: ۲۲۰۰۰۰۰
در حالی که مناطق پرورش دهنده قهوه در چین به نسبت مساحت کشور کوچک هستند اما هنوز هم مقادیر زیادی از زمین های زراعی را به خود اختصاص می دهند و از این نظر می توان گفت که قهوه هم از نظر تولید و هم از نظر مصرف فضای زیادی در چین نیاز دارد.
یونان
این منطقه اولین منطقه ای بود که در کشور چین به پرورش قهوه مبادرت نمود و هنوز هم به عنوان منطقه ای با قهوه با کیفیت تر در کشور چین شناخته می شود. این منطقه همچنین چای خوبی نیز دارد.
ارتفاع: ۹۰۰ تا ۱۷۰۰ متر
زمان برداشت: اکتبر تا ژآنویه
زیرگونه ها: کاتیمور به همراه مقادیری کاتورا و بوربون
فوجیان
این منطقه بیشتر به علت چای اولونگ آن شناخته شده است و قهوه صنعت کوچک تری محسوب می شود. قهوه های این منطقه کیفیت بالایی ندارند.
زمان برداشت: نوامبر تا آپریل
زیرگونه ها: روبوستا
هاینان
قهوه در سال ۱۹۰۸ از کشور مالزی به این جزیره آورده شده است. قهوه های این منطقه که جنوبی ترین استان کشور چین است، غالباً روبوستا هستند و کیفیت بالایی ندارند.
زمان برداشت: نوامبر تا آپریل
زیرگونه ها: روبوستا