هائیتی

هائیتی
قهوه احتمالاً از جزیره مارتینیک و زمانی که این کشور در سال ۱۷۲۵ تازه به استعمار کشور فرانسه درآمده بوده است به کشور هائیتی آمده است. اولین قهوه احتمالاً در اطراف Terroir Rouge در شمال شرقی کشور رشد کرده است. ده سال بعد یک مزرعه قهوه دیگر در کوه های شمال هائیتی ظاهر شد. تولید قهوه به سرعت در هائیتی افزایش یافت و عده ای ادعا می کنند که بین سال های ۱۷۵۰ تا ۱۷۸۸ هائیتی بین ۵۰ تا ۶۰ درصد از قهوه جهان را تولید می کرده است.
این صنعت در سال ۱۷۸۸ در این کشور به اوج خود رسید و سال های بعد از انقلاب که در نهایت منجر به استقلال هائیتی در سال ۱۸۰۴ شد، تولید قهوه به سرعت کاهش یافت. آزادی بردگان در جزیره نه تنها بر تولید قهوه تأثیر داشت، بلکه منجر به طرد شدن کشور از نظر تجارت بین‌المللی نیز شد. با این حال، صنعت به آرامی بازسازی می شود و قبل از اینکه دوباره عقب نشینی کند، در سال ۱۸۵۰ اوج دیگری را در این صنعت شاهد هست. در سال ۱۹۴۹ هائیتی یک سوم قهوه جهان را تولید می کرده است. تولید قهوه، مانند بسیاری از جنبه‌های اقتصاد هائیتی، در رژیم‌های دووالیه بین سال‌های ۱۹۵۷ و ۱۹۸۶ آسیب دید و بلایای طبیعی نیز نقش مهمی در مختل کردن بیشتر این صنعت داشته اند. فروپاشی قرارداد بین‌المللی قهوه منجر به گزارش‌هایی در سال ۱۹۹۰ شد که بر اساس آن ها کشاورزان ترجیح می‌ داده اند تا درختان قهوه‌شان را بسوزانند و به جای آن زغال چوب بسازند.
در اواسط دهه ۱۹۹۰، سازمانی به نام فدراسیون انجمن های بومی قهوه (FACN) ایجاد شد. که در آن زمان قهوه هایی با پوست خشک شده را از کشاورزان خریداری می کرد و سپس آن ها را فراوری، مرتب و مخلوط می‌کرد. این فدراسیون یک نام تجاری به نام هائیتین بلو ایجاد کرد که به رنگ قهوه خام ناشی از فراوری شسته اشاره می کرد و مسیر آن را به بازار کنترل می نمود. با انجام این کار، برای مدتی این فدراسیون توانست قیمت های پرداخت شده به کشاورزان را افزایش دهد. با این حال، سو مدیریت سازمان منجر به کاهش حجم قهوه شد و عدم ایجاد و بستن قرارداد با برشته کاری ها منجر به افول و ورشکستگی نهایی این فدراسیون شد.
زمین لرزه سال ۲۰۱۰ جزیره و به دنبال آن صنعت قهوه ای را ویران کرد که پیش از آن به طور مداوم در حال کاهش بود. ارزش آن در سال ۲۰۰۰ به ۷ میلیون دلار رسید و تا سال ۲۰۱۰ به تنها ۱ میلیون دلار کاهش یافت. در حالی که این امید وجود داشت که قهوه در کنار انبه، محصول اصلی دیگر این کشور، در بهبود اقتصادی آن نقش داشته باشد، صنعت قهوه به شدت دچار افول شد. سازمان‌های غیردولتی مختلفی برای سرمایه‌گذاری در این صنعت کار کرده‌اند و در حالی که قهوه‌های شسته ‌شده و با کیفیت بالایی از کشور صادر می‌شود، اما این صنعت هنوز هم بسیار کوچک و به کندی در حال رشد است.

قابلیت ردیابی
اگر قهوه ای از کشور هائیتی بیابید، به احتمال زیاد این قهوه از یک تعاونی از تولیدکنندگان می آید. هیچ زمینی در این کشور وجود ندارد که به صورت مجزا قهوه خود را به فروش برساند. هائیتی تقریباً به اندازه تولید قهوه مصرف می کند، بنابراین مقدار بسیار کمی از آن صادر می شود.
مشخصات طعمی
قهوه های این کشور قهوه هایی با تن واره سنگین، گاهی تند و با اسیدیته اندک هستند. طعمی که مختص مناطق جزیره ایست.
مناطق پرورش دهنده قهوه
جمعیت: ۱۰۸۴۷۰۰۰
تعداد کیسه های ۶۰ کیلوگرمی در سال: ۳۵۰۰۰۰
تولید قهوه در هائیتی به قدری کاهش یافته است که توصیف آن به صورت مناطقی مجزا نمی تواند دقیق باشد.
ارتفاع: ۳۰۰ تا ۲۰۰۰ متر
زمان برداشت: آگوست تا مارس
زیرگونه ها: تیپیکا، کاتورا و بوربون