ماراگوگیپ

ماراگوگیپ
این زیرگونه کیفیتی ما بین خوب تا بسیار خوب در فنجان دارد، در آمریکای مرکزی کاشته می شود اما در زمینه ابتلا به بیماری زنگ برگ قهوه بسیار مستعد است. ماراگوگیپ زیرگونه ای کم بازده، با برگ ها و میان گره هایی بزرگ است.
ظاهر
قد: بلند
رنگ نوک برگ ها: برنز
اندازه دانه قهوه: بسیار بزرگ
زراعت
ارتفاع بهینه:
پنج درجه شمالی تا پنج درجه جنوبی: > 1600 متر
پنج تا پانزده درجه شمالی و پنج تا پانزده درجه جنوبی: > 1300 متر
بیشتر از پانزده درجه شمالی و بیشتر از پانزده درجه جنوبی: > 1000 متر
پتانسیل کیفیت در ارتفاع بالا: بسیار خوب
برداشت بالقوه: پایین
زنگ برگ قهوه: مستعد
بیماری گیلاس قهوه: مستعد
نماتدها: مستعد
اولین سال تولید سال چهارم
نیازهای تغذیه ای پایین
رسیدن میوه میانگین
نسبت دانه قهوه به گیلاس آن بسیار بالا
تراکم کاشت ۳۰۰۰ – ۴۰۰۰ در هکتار (با استفاده از هرس تک ساقه)
اطلاعات بیشتر در خصوص زراعت این زیرگونه با توجه به بازده کم محصول این زیرگونه، زیرگونه پاکامارا معمولاً گزینه بهتری در نظر گرفته می شود. دانه های ماراگوگیپ بسیار بزرگ هستند و این گیاه فاصله زیاد و غیرمعمولی میان برگ ها و میان گره های خود دارد.

ژنتیک
اصل و نسب یک جهش طبیعی از تیپیکا
توصیف ژنتیکی گروه بوربون-تیپیکا (مربوط به بوربون)
تاریخچه این زیرگونه یک جهش طبیعی از زیرگونه تیپیکا بود که در نزدیکی شهر ماراگوگیپ برزیل و در سال ۱۸۷۰ کشف شد. این جهش باعث گشت تا دانه های قهوه، فاصله بین میان گره ها و همچنین برگ های گیاه بسیار بزرگ شوند که به دلیل غالب بودن یک ژن است.
ماراگوگیپ یکی از والدین زیرگونه پاکامارا و زیرگونه ای مرتبط به ماراکاتورا است.

دسترسی
پرورش دهنده هیچ کدام