جکسون ۲٫۱۲۵۷

جکسون ۲٫۱۲۵۷
زیرگونه ای بسیار قوی با بازدهی و محصول بالا. این زیرگونه معمولاً در رواندا و بوروندی یافت می شود.
ظاهر
قد: بلند
رنگ نوک برگ ها: برنز
اندازه دانه قهوه: بزرگ
زراعت
ارتفاع بهینه:
پنج درجه شمالی تا پنج درجه جنوبی: > 1200 متر
پنج تا پانزده درجه شمالی و پنج تا پانزده درجه جنوبی: > 900 متر
بیشتر از پانزده درجه شمالی و بیشتر از پانزده درجه جنوبی: > 700 متر
پتانسیل کیفیت در ارتفاع بالا: خوب
برداشت بالقوه: بالا
زنگ برگ قهوه: مستعد
بیماری گیلاس قهوه: مستعد
نماتدها: ناشناخته
اولین سال تولید سال سوم
نیازهای تغذیه ای متوسط
رسیدن میوه ناشناخته
نسبت دانه قهوه به گیلاس آن میانگین
تراکم کاشت ۱۰۰۰ – ۲۰۰۰ در هکتار (با استفاده از هرس تک ساقه)
اطلاعات بیشتر در خصوص زراعت این زیرگونه –

ژنتیک
اصل و نسب پس زمینه ژنتیکی بوربون مانند. انتخابی از جکسون.
توصیف ژنتیکی گروه بوربون-تیپیکا (مربوط به بوربون)
تاریخچه آقای جکسون یک کشاورز قهوه در میسور هند و در اوایل دهه ۱۹۰۰ بود که درختانی را در مزرعه خود کشف کرد که نسبت به بیماری زنگ برگ قهوه مقاوم بودند (از آن زمان این مقاومت از بین رفته و این زیرگونه مستعد ابتلا به اینگونه بیماری است). نهال های این درختان در سال ۱۹۲۰ به ایستگاه های تحقیقاتی در کنیا و تانزانیا فرستاده شدند. این درختان موجب پیدایش زیرگونه جکسون شدند که امروزه معمولاً در رواندا یافت می شود (به خوبی مشخص نیست که چگونه زیرگونه جکسون از کنیا به رواندا رسیده است اما اسناد نشان می دهند که ممکن است از طریق مجموعه ژرم پلاسم در مولونگو در جمهوری دموکراتیک کنگو که در دهه ۱۹۳۰ تاسیس شد و یا توسط کشاورزان کنیایی در دهه ۱۹۴۰ به آن کشور آورده شده باشند).
زیرگونه های معروف به جکسون، کنت، کورگ و میسور که همگی از منطقه ای در هند سرچشمه می گیرند، به احتمال زیاد آخرین دانه های قهوه از یمن هستند که توسط بابا بودان در سال ۱۶۷۰ به هند آورده شدند. آزمایشات ژنتیکی اخیر تایید کرده است که جکسون مربوط به گروه ژنتیکی بوربون است.

دسترسی
پرورش دهنده هیئت کشاورزی رواندا (RAB)