بوربون مایاگوئز ۷۱

بوربون مایاگوئز ۷۱
بازده متوسط گیاه، پتانسیل خوب فنجان قهوه ناشی از آن، مناسب برای ارتفاعات و مستعد به ابتلا به بیماری های مهم از ویژگی های این زیرگونه است. این زیرگونه غالباً در کشورهای رواندا و بوروندی یافت می شود.
ظاهر
قد: بلند
رنگ نوک برگ ها: برنز
اندازه دانه قهوه: برزگ
زراعت
ارتفاع بهینه:
پنج درجه شمالی تا پنج درجه جنوبی: > 1200 متر
پنج تا پانزده درجه شمالی و پنج تا پانزده درجه جنوبی: > 900 متر
بیشتر از پانزده درجه شمالی و بیشتر از پانزده درجه جنوبی: > 700 متر
پتانسیل کیفیت در ارتفاع بالا: خوب
برداشت بالقوه: متوسط
زنگ برگ قهوه: مستعد
بیماری گیلاس قهوه: مستعد
نماتدها: ناشناخته
اولین سال تولید سال سوم
نیازهای تغذیه ای متوسط
رسیدن میوه ناشناخته
نسبت دانه قهوه به گیلاس آن میانگین
تراکم کاشت ۱۰۰۰ – ۲۰۰۰ در هکتار (با استفاده از هرس چند ساقه)
اطلاعات بیشتر در خصوص زراعت این زیرگونه –

ژنتیک
اصل و نسب پس زمینه ژنتیکی بوربون مانند
توصیف ژنتیکی گروه بوربون-تیپیکا (مربوط به بوربون)
تاریخچه این زیرگونه نام خود را از آنجا وام می گیرد که اعتقاد بر این است که این زیرگونه از آمریکای مرکزی و مجموعه ژرم پلاسم USDA مایاگوئز در پورتوریکو عبور کرده است. در دهه ۱۹۳۰ این زیرگونه به مجموعه ژرم پلاسم مولونگو در جمهوری دموکراتیک کنگو معرفی شد و پس از آن در دهه ۱۹۵۰ به رواندا رفت. از این رو این زیرگونه یک زیرگونه مهم در کشور رواندا به حساب می آید.
هنگامی که جمعیت بوربون مایاگوئز به شرق آفریق معرفی شد، برخی از درختان مادر به عنوان پایه ای برای انتشار گونه های جدید انتخاب شدند. بوربون مایاگوئز ۷۱ و بوربون مایاگوئز ۱۳۹ از این انتخاب ها ناشی شدند و از نظر عملکرد زراعی بسیار به یکدیگر شبیه هستند.

دسترسی
پرورش دهنده هیئت کشاورزی رواند (RAB)