بوربون مایاگوئز ۱۳۹
بوربون مایاگوئز ۱۳۹
قد بلند و پر بار و پر بازده و کیفیت بسیار خوب در فنجان قهوه از ویژگی های مهم این زیرگونه است. این زیرگونه معمولاَ در کشورهای رواندا و بوروندی یافت می شود.
ظاهر
قد: بلند
رنگ نوک برگ ها: برنز
اندازه دانه قهوه: برزگ
زراعت
ارتفاع بهینه:
پنج درجه شمالی تا پنج درجه جنوبی: ۱۲۰۰ تا ۱۶۰۰ متر
پنج تا پانزده درجه شمالی و پنج تا پانزده درجه جنوبی: ۹۰۰ تا ۱۳۰۰ متر
بیشتر از پانزده درجه شمالی و بیشتر از پانزده درجه جنوبی: ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ متر
پتانسیل کیفیت در ارتفاع بالا: بسیار خوب
برداشت بالقوه: بالا
زنگ برگ قهوه: مستعد
بیماری گیلاس قهوه: مستعد
نماتدها: ناشناخته
اولین سال تولید سال سوم
نیازهای تغذیه ای متوسط
رسیدن میوه متوسط
نسبت دانه قهوه به گیلاس آن میانگین
تراکم کاشت ۲۰۰۰ – ۳۰۰۰ در هکتار (با استفاده از هرس چند ساقه)
اطلاعات بیشتر در خصوص زراعت این زیرگونه –
ژنتیک
اصل و نسب پس زمینه ژنتیکی بوربون مانند
توصیف ژنتیکی گروه بوربون-تیپیکا (مربوط به بوربون)
تاریخچه این زیرگونه نام خود را از آنجا وام می گیرد که اعتقاد بر این است که این زیرگونه از آمریکای مرکزی و مجموعه ژرم پلاسم USDA مایاگوئز در پورتوریکو عبور کرده است. در دهه ۱۹۳۰ این زیرگونه به مجموعه ژرم پلاسم مولونگو در جمهوری دموکراتیک کنگو معرفی شد و پس از آن در دهه ۱۹۵۰ به رواندا رفت. از این رو این زیرگونه یک زیرگونه مهم در کشور رواندا به حساب می آید.
هنگامی که جمعیت بوربون مایاگوئز به شرق آفریق معرفی شد، برخی از درختان مادر به عنوان پایه ای برای انتشار گونه های جدید انتخاب شدند. بوربون مایاگوئز ۷۱ و بوربون مایاگوئز ۱۳۹ از این انتخاب ها ناشی شدند و از نظر عملکرد زراعی بسیار به یکدیگر شبیه هستند.
دسترسی
پرورش دهنده هیئت کشاورزی رواند (RAB)
اشتراک گذاری