بوربون

بوربون
بوربون یکی از مهم‌ترین زیرگونه‌های قهوه عربیکا از نظر فرهنگی و ژنتیکی است، در ارتفاعات بالا رشد می کند و به علت کیفیت بسیار عالی آن شناخته شده است.
ظاهر
قد: بلند
رنگ نوک برگ ها: سبز
اندازه دانه قهوه: متوسط
زراعت
ارتفاع بهینه:
پنج درجه شمالی تا پنج درجه جنوبی: >1600
پنج تا پانزده درجه شمالی و پنج تا پانزده درجه جنوبی: > 1300
بیشتر از پانزده درجه شمالی و بیشتر از پانزده درجه جنوبی: > 1000
پتانسیل کیفیت در ارتفاع بالا: بسیار خوب
برداشت بالقوه: متوسط
زنگ برگ قهوه: مستعد
بیماری گیلاس قهوه: مستعد
نماتدها: مستعد
اولین سال تولید سال چهارم
نیازهای تغذیه ای متوسط
رسیدن میوه زود
نسبت دانه قهوه به گیلاس آن میانگین
تراکم کاشت ۳۰۰۰ – ۴۰۰۰ در هکتار (با استفاده از هرس تک ساقه)
اطلاعات بیشتر در خصوص زراعت این زیرگونه –

ژنتیک
اصل و نسب پس زمینه ژنتیکی بوربون مانند
توصیف ژنتیکی گروه بوربون-تیپیکا (مربوط به بوربون)
تاریخچه بوربون معروف ترین زیرگونه بوربون هاست. این گونه با تنوع بسیار زیاد، تولید نسبتاٌ کم، حساس به بیماری‌های مهم قهوه و کیفیت عالی قهوه درون فنجان مشخص می‌شود.
در اوایل دهه ۱۷۰۰ مبلغان فرانسوی این زیرگونه را از یمن به جزیره بوربون (لارئونیون کنونی) آوردند و نام امروزی به را به آن دادند. تا اواسط قرن ۱۹ بوربون به خارج از جزیره راه نیافت. اما در اواسط قرن ۱۸ زیرگونه های جدیدی به نقاط مختلف جهان گسترش یافت، به این علت که مبلغان بین آفریقا و آمریکا در حال جابجایی بودند.
زیرگونه بوربون در حوالی سال ۱۸۶۰ به برزیل معرفی شد و از آنجا به سرعت به سمت شمال حرکت کرد و در سایر بخش های آمریکای جنوبی و مرکزی نیز گسترش یافت. در اینجا گونه های مختلف بوربون که مربوط به هند و بومی اتیوپیایی بودند با یکدیگر ترکیب شدند. امروزه بسیاری از زیرگونه های دیگر این خانواده در شرق آفریقا یافت می‌شود اما هیچ کدام به طور دقیق با زیرگونه های بوربونی که در آمریکای لاتین یافت می شود مطابقت ندارند.
امروز در آمریکای لاتین، خود زیرگونه بوربون با سایر زیرگونه هایی که از آن منشا می گیرند (مانند کاتورا، کاتوای و موندو نوو) جایگزین شده است، اگرچه خود بوربون هنوز در السالوادور، گواتمالا، هندوراس و پرو کشت می شود.

دسترسی
پرورش دهنده هیچ کدام