ایالات متحده: هاوایی

ایالات متحده: هاوایی
هاوایی تنها منطقه تولید قهوه در یک کشور جهان اولی است و این امر اقتصاد و همچنین بازاریابی قهوه را به شدت تغییر می دهد. تولیدکنندگان در این منطقه در تعامل مستقیم با مصرف کنندگان هستند و اغلب قهوه را با بازدید گردشگران از جزایر در هم می آمیزند، اما بسیاری از متخصصان قهوه احساس می کنند که کیفیت قهوه ممکن است ارزش این کار را نداشته باشد.
قهوه برای اولین بار در سال ۱۸۱۷ به هاوایی آورده شد و در کاشت های اولیه خود ناموفق بود. در سال ۱۸۲۵ فرماندار اوآهو که در سفری به اروپا بود در راه برگشت در برزیل توقف کرد و تعدادی از گیاهان قهوه را با خود به هاوایی آورد. این گیاهان رشد کردند و تولید قهوه خیلی زود در سراسر هاوایی گسترش یافت. گونه بوربون در سال ۱۸۲۸ به جزیره بزرگ آورده شد و اولین مزرعه بزرگ و تجاری در سال ۱۸۳۶ شروع به کار کرد. کمی بعد مزارع منطقه دره هانالی توسط حشره سوختگی قهوه در سال ۱۸۵۸ نابود شدند. تنها منطقه ای که به تولید قهوه از کاشت های اولیه ادامه داده، منطقه کونا در جزیره بزرگ است.
در اواخر دهه ۱۸۰۰، این صنعت مهاجرانی را از چین و سپس ژاپن جذب کرد که برای کار در مزارع آمده بودند. پس از آن، در دهه ۱۹۲۰، بسیاری از فیلیپینی ها برای کار در مزارع قهوه در زمان برداشت محصول و مزارع نیشکر در فصل بهار وارد جزیره شدند. با این حال، قهوه تا دهه ۱۹۸۰، زمانی که تولید شکر به اندازه کافی سودآور بود، اهمیت زیادی برای اقتصاد جزیره پیدا نکرد و این رویداد باعث علاقه مجدد به قهوه در سراسر ایالت شد.
کونا
شناخته شده ترین منطقه در حال رشد در هاوایی و یکی از شناخته شده ترین مناطق در جهان، منطقه کونا در بخش بزرگ جزیره هاوایی است. سابقه طولانی تولید قهوه به تقویت شهرت این منطقه کمک کرده است، اگرچه موفقیت آن منجر به بهره برداری از آن از طریق برچسب گذاری های اشتباه در صنعت قهوه شده است. اکنون قوانین جزیره اینگونه است که هر ترکیبی از قهوه کونا باید مقدار دقیق قهوه کونا را بر روی بسته بندی آن ذکر کند و استفاده از برند تجاری «۱۰۰ درصد کونا» به دقت کنترل می شود.
مزرعه ای به نام کونا کای در کالیفرنیا قبلاً با اعطای هر گونه علامت تجاری یا حمایتی برای این نام مبارزه کرده بود، اما در سال ۱۹۹۶ مدیر اجرایی آن به خاطر پر کردن کیسه های قهوه خود با دانه های کاستاریکا به جای کونا مجرم شناخته شد. اخیراً، این منطقه با مشکل بیماری گیلاس قهوه به چالش کشیده شده است. این جزیره تعدادی از اقدامات را برای مبارزه با بیماری های قهوه ارائه کرده است که تا حدودی موفقیت آمیز بوده است، اگرچه این نگرانی همچنان وجود دارد که کاهش بازدهی و محصول باعث افزایش قیمت بالای قهوه کونا شود.

قابلیت ردیابی
جای تعجب نیست که در یک کشور توسعه یافته انتظارات از قابلیت ردیابی قهوه ها نیز بالا باشد. قهوه های هاوایی معمولاً تا یک مزرعه خاص قابل ردیابی هستند. در بسیاری از موارد نیز مزارع قهوه خود را برشته می کنند تا آن را مستقیماً به مصرف کنندگان و گردشگران بفروشند. بسیاری از آن ها نیز بخشی از محصولات خود را به سرزمین اصلی ایالات متحده صادر می کنند.
درجه بندی کونا
کونا سیستم درجه بندی مخصوص به خود را دارد که عمدتاً بر اساس اندازه دانه ها است، اما به نوع ۱ و نوع ۲ نیز تقسیم می شود. نوع ۱ دانه های قهوه استاندارد هستند، با دو دانه در هر گیلاس، در حالی که قهوه های نوع ۲ منحصراً گیلاس هایی هستند که یک دانه قهوه درون خود دارند.
در نوع یک، کونای بسیار فوق العاده بزرگ‌ترین دانه‌ها هستند، سپس اندازه آن‌ها از طریق درجات زیر کاهش می‌یابد: کونای فوق العاده، کونای شماره یک، کونای انتخاب شده و کونای ابتدایی.
در نوع دوم نیز تنها دو درجه وجود دارد: کونای پی بری نامبر یک و کونای پی بری ابتدایی.
الزاماتی برای حداکثر سطح عیب در هر درجه ای وجود دارد اما این شاخص ها چندان قابل اعتماد نیستند و کیفیت قهوه را منعکس نمی کنند.
مشخصات طعمی
قهوه های هاوایی به طور معمول اسیدیته کمتر و تن واره بیشتری دارند. این قهوه ها قابل دسترس اما به ندرت پیچیده و دارای طعم های میوه ای هستند.
مناطق پرورش دهنده قهوه
جمعیت: ۱۴۰۴۰۰۰
تعداد کیسه های ۶۰ کیلوگرمی در سال: ۴۰۹۰۹
شهرت قهوه های هاوایی بیشتر تحت سلطه منطقه کونا است. با این حال، اگر یک قهوه با مشخصات جزیره ای مانند اسیدیته نسبتاً کم، تن واره سنگین و طعم های کمی میوه ای را دوست دارید، جزایر دیگر نیز ارزش کاوش را دارند.

جزیره کائوای
این منطقه در حال رشد تحت سلطه یک شرکت واحد است که ۱۲۵۰ هکتار زمین تحت کشت قهوه دارد. شرکت قهوه کائوای در اواخر دهه ۱۹۸۰ شروع به کشت قهوه برای تنوع بخشیدن به اقتصاد خود که در آن زمان تنها متکی به نیشکر بود کرد. مزارع این منطقه به دلیل وسعت بسیار زیاد، مزارعی به شدت مکانیزه هستند.
ارتفاع: ۳۰ تا ۱۸۰ متر
زمان برداشت: اکتبر تا دسامبر
زیرگونه ها: کاتوای زرد، کاتوای قرمز، تیپیکا، کوه آبی و موندو نوو
جزیره اوآهو
این جزیره تحت سلطه مزارع وایالوا است که حدود ۶۰ هکتار وسعت دارند. این مزارع که اوایل دهه ۹۰ شروع به تولید قهوه کرده اند، در تولید خود کاملاً مکانیزه عمل می کنند و در کنار قهوه به کشت کاکائو نیز می پردازند.
ارتفاع: ۱۸۰ تا ۲۱۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا فوریه
زیرگونه ها: تیپیکا
جزیره مائوی
مائوی یک مزرعه قهوه تجاری بزرگ به نام کاآناپالی دارد که اکنون زمین های دیگری نیز به آن اضافه شده اند. اگرچه این زمین ها به افراد مختلفی تعلق دارند اما تولید قهوه به صورت متمرکز انجام می شود. این زمین بزرگ از سال ۱۸۶۰ یک مزرعه نیشکر بود که در سال ۱۹۸۸ به مزرعه ای برای کشت قهوه تبدیل شد.
ارتفاع: ۱۰۰ تا ۵۵۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا ژآنویه
زیرگونه ها: کاتوای قرمز، کاتورا زرد، تیپیکا و موکا
کولا، جزیره مائوی
این منطقه کوچک از دامنه های آتشفشان هالیکالا برای رسیدن به ارتفاع مناسب برای رشد قهوه بهره می برد. قهوه در این منطقه نسبتاً جدید است.
ارتفاع: ۴۵۰ تا ۱۰۵۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا ژانویه
زیرگونه ها: تیپیکا و کاتوای قرمز

وایکاپو، جزیره مائوی
این جدیدترین منطقه تولید قهوه در هاوایی است. یک مزرعه واحد در اینجا کار می کند که توسط یک شرکت مستقر در جزیره همسایه مولوکای به نام قهوه های هاوایی اداره می شود.
ارتفاع: ۵۰۰ تا ۷۵۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا ژانویه
زیرگونه ها: تیپیکا و کاتوای
کیپاهولو، جزیره مائوی
این منطقه بسیار کم ارتفاع در سواحل جنوب شرقی مائوی است و قهوه اغلب در مزارعی ارگانیک و به عنوان بخشی از مجموعه متنوعی از محصولات کشت می شود.
ارتفاع: ۹۰ تا ۱۸۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا ژانویه
زیرگونه ها: تیپیکا و کاتوای
کائولاپو، جزیره مولوکای
این منطقه نیز تحت سلطه شرکت قهوه های هاوایی است. مزرعه بزرگ موجود در آن مکانیزه است، که اغلب برای کاهش هزینه های عملیاتی در محیطی که نیروی کار بسیار گران است لازم است.
ارتفاع: ۲۵۰ متر
زمان برداشت: سپتامبر تا ژانویه
زیرگونه ها: کاتوای قرمز
کونا، جزیره بزرگ
برخلاف بسیاری از مناطق در حال رشد در هاوایی، صنعت متنوع تری در این منطقه وجود دارد و بیش از ۶۳۰ مزرعه تولید قهوه را شامل می شود. این مزارع معمولاً توسط خانواده ها اداره می شوند و کمتر از ۲ هکتار مساحت دارند. بازدهی در این منطقه ممکن است بالاترین سطح را نسبت به هر نقطه از جهان داشته باشد و از آنجایی که مزارع بسیار کوچکتر از جاهای دیگر در هاوایی هستند، معمولاً شاهد برداشت دستی درختان هستیم.
ارتفاع: ۱۵۰ تا ۹۰۰ متر
زمان برداشت: آگوست تا ژانویه
زیرگونه ها: تیپیکا

کائو، جزیره بزرگ
تولید قهوه در این منطقه نیز نسبتاً جدید است و پس از تعطیلی کارخانه شکر در سال ۱۹۹۶ آغاز شده. تا سال ۲۰۱۰، کشاورزان و تعاونی های این منطقه مجبور بودند برای فرآوری قهوه خود پس از برداشت آن به مناطق مجاور پونا یا کونا سفر کنند. با این حال، اکنون یک کارخانه برای کاهش این مشکل در منطقه ساخته شده است.
ارتفاع: ۵۰۰ تا ۶۵۰ متر
زمان برداشت: آگوست تا ژانویه
زیرگونه ها: تیپیکا
پونا، جزیره بزرگ
این منطقه در پایان قرن نوزدهم حدود ۲۴۰۰ هکتار زمین تولید قهوه داشت، اما با توجه به رشد شکر، تولید آن متوقف شد. با این حال، کارخانه شکر در سال ۱۹۸۴ بسته شد و برخی از کشاورزان دوباره شروع به کشت قهوه در این منطقه کردند. اکثر مزارع در این منطقه نسبتاً کوچک هستند.
ارتفاع: ۳۰۰ تا ۷۵۰ متر
زمان برداشت: آگوست تا ژانویه
زیرگونه ها: کاتوای قرمز و تیپیکا
هاماکوآ، جزیره بزرگ
قهوه در سال ۱۸۵۲ به این منطقه رسید و در ابتدا هشت مزرعه برای کشت آن ایجاد شد. مانند مناطق دیگر در هاوایی، شکر خیلی زود به محصول مورد علاقه کشاورزان منطقه تبدیل شد و به دنبال آن تولید قهوه کاهش یافت. با این حال، از اواسط دهه ۱۹۹۰، برخی از مزارع مجدداً شروع به کشت قهوه کردند.
ارتفاع: ۱۰۰ تا ۶۰۰ متر
زمان برداشت: آگوست تا ژانویه
زیرگونه ها: تیپیکا