هندوراس

هندوراس
با وجود آنکه هندوراس اکنون بزرگترین تولیدکننده قهوه در آمریکای مرکزی است اما اطلاعات کمی در خصوص تاریخچه و نحوه ورود قهوه به این کشور وجود دارد. گزارش ها نشان می دهد که در سال ۱۸۰۴ قهوه در این کشور وجود داشته است اما بدون شک تاریخ ورود قهوه به پیش از آن باز می گردد، چرا که گیاهان قهوه برای تولید محصول به چند سال زمان نیاز دارند.
تنها از سال ۲۰۰۱ است که تولید قهوه در کشور هندوراس به طرز چشمگیری افزایش می یابد. اگرچه صنعت قهوه باعث رشد و توسعه زیرساخت های بسیاری در آمریکای مرکزی در دهه ۱۸۰۰ شد اما به دلیل شکوفایی دیرهنگام صنعت قهوه در هندوراس، بسیاری از این زیرساخت ها تا سال ها در کشور هندوراس وجود نداشته است. این مسئله چالشی جدی را پیش پای کیفیت قهوه این کشور قرار داده بود به آن معنا که بسیاری از قهوه های تولید شده در این کشور تنها قهوه هایی تجاری و کالایی بوده اند.
با این همه، اخیراً قهوه های بسیار با کیفیتی را از این منطقه شاهد هستیم. موسسه ملی قهوه هندوراس (IHCAFE) در سال ۱۹۷۰ در این کشور تاسیس شد و دائماً تلاش می کند تا کیفیت قهوه های این کشور را بهبود بخشد. این موسسه موفق شده است تا در هر یک از شش منطقه تعریف شده خود، یک آزمایشگاه طعم قهوه برای کمک به تولیدکنندگان محلی به وجود آورد. هندوراس تا سال ۲۰۱۱ کمتر از شش میلیون کیسه قهوه در سال تولید می کرد که این عدد بیشتر از مجموعه تولیدات قهوه کاستاریکا و گواتمالا بود. حدود ۱۱۰ هزار خانواده در سراسر کشور به تولید قهوه مشغول هستند. در خصوص آینده قهوه در این کشور نگرانی هایی در خصوص شیوع بیماری زنگ برگ قهوه وجود دارد. وضعیت اضطراری ملی پس از آسیب شدید محصول قهوه در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ اعلام شد. این در حالی است که اثرات بیماری زنگ برگ قهوه معمولاً چند سال طول می کشد تا خود را نشان دهند.
مشکلات اقلیمی
در حالی که زمین های هندوراس برای کشت قهوه ای با کیفیت بسیار مناسب است، آب و هوا و اقلیم آن چالش های فراوانی را ایجاد می کند. بارندگی زیاد در مناطق مختلف این کشور اغلب خشک کردن دانه های قهوه را پس از فرآوری دشوار می کند، بنابراین برخی از تولیدکنندگان از ترکیبی از خشک کردن به وسیله آفتاب و خشک کردن به روش مکانیکی استفاده می کنند. این موضوع باعث شده تا هندوراس به دلیل تولید قهوه هایی عالی که می توانند به سرعت از بین بروند، شهرت پیدا کند. با این حال کارهای بسیار زیادی برای رفع این مشکل در حال انجام است. به عنوان مثال بسیاری از قهوه ها قبل از حمل و نقل در شرایط بسیار گرم و در نزدیکی پورتو کورتز انبار می شوند، که این مسئله می تواند باعث تخریب بیشتر آن ها شود. با این حال، بدیهی است که همیشه استثناهایی برای این قاعده وجود دارد و بهترین قهوه های هندوراس معمولاً در طول زمان بهتر ماندگار می شوند.
قابلیت ردیابی
بسیاری از قهوه های هندوراس تا سطوح بالایی قابل ردیابی هستند و می توان آن ها را تا سطح مزرعه، یک گروه تعاونی و یا یک تولیدکننده خاص ردیابی نمود.
طبقه بندی قهوه
هندوراس از سیستمی مشابه السالوادور و گواتمالا استفاده می‌کند که قهوه‌ها را بر اساس ارتفاعی که در آن رشد کرده‌اند، توصیف و دسته‌بندی می‌کند. در ارتفاع بالای ۱۲۰۰ متر یک قهوه را می توان به عنوان قهوه ای رشد کرده در مناطق به شدت مرتفع (SHG) و بالاتر از ارتفاع ۱۰۰۰ متر را به عنوان قهوه ای رشد کرده در مناطق مرتفع (HG) توصیف کرد. در حالی که ارتباط مستقیمی بین ارتفاع و کیفیت وجود دارد، معمولاً مشاهده می‌شود که تعداد کمتری از قهوه‌های قابل ردیابی به این روش به بازار عرضه می‌شوند، اگرچه قهوه‌های قابل ردیابی نیز غالباً حروف اول این طبقه بندی را بر روی بسته بندی خود دارند.
مشخصات طعمی
طیف وسیعی از طعم ها در قهوه های هندوراس یافت می شود اما بهترین قهوه های این کشور اغلب دارای طعم های میوه ای با اسیدیته زنده هستند.
مناطق پرورش دهنده قهوه
جمعیت: ۸۲۵۰۰۰۰
تعداد کیسه های ۶۰ کیلوگرمی در سال: ۵۹۳۴۰۰۰
اگرچه این مسئله توسط IHCAFE تعریف نشده است اما بسیاری از برشته کاران، قهوه ها را غالباً از منطقه سانتا باربارای هندوراس می دانند. در حالی که این منطقه خود چندین منطقه کوچک تر را شامل می شود. برخی استدلال می کنند که این مسئله نیاز به شرح های خاصی دارد اما به نظر می رسد که بهتر است تا در چارچوب دستورالعمل های رسمی باقی بمانیم و از مناطق پرورش دهنده قهوه ذکر شده در ادامه استفاده کنیم. تعدادی زیادی زیرگونه پاکاس در منطقه سانتار باربارا وجود دارد که اگر این زیرگونه ها به خوبی کشت و تولید شوند دارای کیفیتی متمایز هستند که ارزش جستجو و امتحان کردن را دارند.

کوپان
کوپان بخشی در غرب هندوراس است که به نام شهر کوپان که به خاطر خرابه های مایاها معروف است، نامگذاری شده است. این منطقه با کشور گواتمالا هم مرز است و مناطقی از این قبیل این مسئله را یادآور می شود که باید روی محل دقیق تولید قهوه متمرکز شویم و نه صرفاً بر کشور خاستگاه آن. مرزهای ژئوپلتیکی ممکن است تا حدودی به دلخواه رسم شده باشند، این در حالی است که انتظارات مصرف کنندگان از یک قهوه هندوراسی با قهوه ای از کشور گواتمالا بسیار با هم فاصله دارند. بخش شمالی منطقه سانتا باربارا در کوپان واقع شده است.
ارتفاع: ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ متر
زمان برداشت: نوامبر تا مارس
زیرگونه ها: بوربون، کاتورا و کاتوای
مونتسیلوس
این منطقه شامل چندین منطقه فرعی است. قابل توجه ترین آن ها مارکالا (که اکنون منطقه ای محافظت شده است) و لاپاز هستند. برشته کارها غالباً از این نام ها برای دقت بیشتر استفاده می کنند.
ارتفاع: ۱۲۰۰ تا ۱۶۰۰ متر
زمان برداشت: دسامبر تا آپریل
زیرگونه ها: بوربون، کاتورا، کاتوای و پاکاس
آگالتا
این منطقه در سراسر شمال هندوراس امتداد دارد و بیشتر آن را جنگل های حفاظت شده تشکیل می دهد، بنابراین اکوتوریسم نقش مهمی در اقتصاد محلی این منطقه دارد.
ارتفاع: ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ متر
زمان برداشت: دسامبر تا مارس
زیرگونه ها: بوربون، کاتورا و تیپیکا
اوپالاکا
این منطقه شامل بخش جنوبی مناطق تولید قهوه سانتا باربارا و همچنین اینتیبوکا و لمپیرا است. این نام از رشته کوهی به همین نام گرفته شده است که در منطقه امتداد دارد.
ارتفاع: ۱۱۰۰ تا ۱۵۰۰ متر
زمان برداشت: نوامبر تا فوریه
زیرگونه ها: بوربون، کاتوای و تیپیکا
کومایاگوا
این منطقه، در غرب مرکزی هندوراس است و انبوهی از جنگل های بارانی استوایی را دارد. شهر کومایاگوا در این منطقه زمانی پایتخت هندوراس بوده است.
ارتفاع: ۱۱۰۰ تا ۱۵۰۰ متر
زمان برداشت: دسامبر تا مارس
زیرگونه ها: بوربون، کاتورا و تیپیکا
ال پارایسو
این منطقه یکی از قدیمی ترین و همچنین بزرگترین مناطق در حال رشد هندوراس، در شرق کشور و در نزدیکی مرز نیکاراگوئه است. اخیراً این منطقه به شدت درگیر بیماری زنگ برگ قهوه شده است.
ارتفاع: ۱۰۰۰ تا ۱۴۰۰ متر
زمان برداشت: دسامبر تا مارس
زیرگونه ها: کاتوای و کاتورا