نیاسالند

نیاسالند
این زیرگونه در فنجان کیفیت خوبی دارد اما مستعد ابتلا به بیماری های مهم قهوه است. این زیرگونه توسط کشاورزان کوچک در کشور اوگاندا ترجیح داده می شود.
ظاهر
قد: بلند
رنگ نوک برگ ها: برنز روشن
اندازه دانه قهوه: متوسط
زراعت
ارتفاع بهینه:
پنج درجه شمالی تا پنج درجه جنوبی: > 1200 متر
پنج تا پانزده درجه شمالی و پنج تا پانزده درجه جنوبی: > 900 متر
بیشتر از پانزده درجه شمالی و بیشتر از پانزده درجه جنوبی: > 700 متر
پتانسیل کیفیت در ارتفاع بالا: خوب
برداشت بالقوه: خوب
زنگ برگ قهوه: مستعد
بیماری گیلاس قهوه: مستعد
نماتدها: ناشناخته
اولین سال تولید سال سوم
نیازهای تغذیه ای پایین
رسیدن میوه ناشناخته
نسبت دانه قهوه به گیلاس آن میانگین
تراکم کاشت ۱۰۰۰ – ۲۰۰۰ در هکتار (با استفاده از هرس چند ساقه)
اطلاعات بیشتر در خصوص زراعت این زیرگونه یک زیرگونه مقاوم (به عنوان مثال می تواند با مدیریت ضعیف و شرایط نامطلوب محیطی مقابله نماید).

ژنتیک
اصل و نسب پس زمینه ژنتیکی احتمالاً تیپیکا مانند
توصیف ژنتیکی گروه بوربون – تیپیکا (مربوط به تیپیکا)
تاریخچه یکی از قدیمی ترین انواع قهوه عربیکایی که به آفریقا معرفی شده است. این زیرگونه از تیپیکا سرچشمه می گیرد که در سال ۱۸۷۸ از جامائیکا به نیاسلند (مالاوی کنونی) رفت. تا سال ۱۸۹۱ که صنعت قهوه در مالاوی شکوفا شد، این زیرگونه در این کشور وجود داشت، اما در نهایت به دلیل آب و هوای حاشیه ای که گرم تر و خشک تر از حالت مناسب برای زیرگونه تیپیکا است و همچنین به دلیل شیوع بالای آفات از جمله کرم ساقه خوار سفید، این صنعت با افول مواجه شد. کشاورزان بی تجربه اجازه دادند تا گیاهان در سال های اول بار زیادی را متحمل شوند و همین مسئله باعث کاهش شدید محصول و در نهایت کنار گذاشتن این صنعت در کشور مالاوی شد.
نیاسالاند در سال ۱۹۱۰ از مالاوی به اوگاندا برده شد، جایی که کشاورزان در آن کشور نیز در برابر کشت بعضی از زیرگونه ها از خود مقاومت نشان می دادند. شکست زودهنگام این زیرگونه در این کشور موجب کاشت گسترده گونه روبوستا در اوگاندا شد. اما در سال های اخیر، رشد میزان کمی از گونه عربیکا در دامنه کوه الگون جایی که این زیرگونه به صورت محلی بوگیسو نامیده می شود، فرصت مهمی برای کشاورزان و زمین داران کوچک مهیا نموده است.

دسترسی
پرورش دهنده هیچ کدام