جمهوری دموکراتیک کنگو

جمهوری دموکراتیک کنگو
در سال ۱۸۸۱ قهوه از کشور لیبریا به جمهوری دموکراتیک کنگو معرفی شد، اما تا زمانی که استعمارگران بلژیکی در سال ۱۸۹۸ گونه جدیدی را در آن کشور کشف کردند، کشاورزی قهوه در این کشور آغاز نشد. علیرغم تاریخ پر فراز و نشیب آن، جمهوری دموکراتیک کنگو اکنون به عنوان یک تولید کننده در حال ظهور قهوه های تخصصی در نظر گرفته می شود و اگرچه بسیاری از متخصصین امید زیادی به آینده این صنعت در این کشور دارند، اما هنوز هم چالش های عدیده ای در این کشور وجود دارد.
گیاهی که در سال ۱۸۹۸ در کنگویی که مستعمره کشور بلژیک بود کشف شد، نوعی از قهوه کانفورا بود که مستعمره نشینان آن را روبوستان نامیدند تا ماهیت مقاوم آن را به خوبی نشان دهند. تولید قهوه در مزارعی که تحت حکومت وحشیانه استعمارگران بلژیکی بود شتاب بیشتری گرفت و بیشترین میزان قهوه تا زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۶۰ در این مزارع تولید می شد. تا آن زمان کشاورزی این کشور، از جمله کاشت و تولید قهوه با وجود ۲۶ ایستگاه تحقیقاتی و ۳۰۰ متخصص در داخل موسسه ملی مطالعه کشاورزی در کنگو از بودجه و حمایت خوبی برخوردار بود.
پس از استقلال در سال ۱۹۶۰، بودجه دولتی کاهش یافت و به دنبال آن در دهه ۱۹۷۰ به دلیل به حاشیه رانده شدن افراد غیرملی و همچنین کمبود زیرساخت های مورد نیاز، تعداد مزارع کاهش یافت. تا سال ۱۹۸۷ تنها ۱۴ درصد از قهوه تولید شده در این کشور از مزارع بزرگ بود و تا سال ۱۹۹۶ این میزان به دو درصد رسید. با این حال، تولید قهوه در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در نتیجه ظهور بازار آزاد رونق گرفت و دولت در اواخر دهه ۱۹۸۰ با کاهش تعرفه های صادراتی سعی در حفظ این صنعت داشت.
دهه ۱۹۹۰ دهه بی رحمانه ای برای این کشور و به خصوص صنعت قهوه آن به حساب می آید. جنگ های اول و دوم کنگو که از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ ادامه داشت، با گسترش بیماری های قهوه همراه بود موجب کاهش تولید قهوه در این کشور شد و به دنبال آن سطح بالای تولید قهوه در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اواخر دهه ۱۹۹۰ به کمتر از نصف کاهش یافت. بیماری های قهوه در ابتدا تنها گونه های روبوستا را تحت تاثیر قرار می داد اما به مرور شامل تمام انواع قهوه ای شد که در جمهوری دموکراتیک کنگو رشد می کرد و پرورش می یافت.
زیرساخت های مورد نیاز این صنعت در این کشور همچنان یک چالش بزرگ به حساب می آید. با این همه امیدهایی وجود دارد که قهوه بتواند بخشی از برنامه احیای اقتصادی کشور جمهوری دموکراتیک کنگو باشد، زیرا همچنان در تلاش است تا از اتفاقات تلخ و چالش برانگیز عبور کند. هم دولت و هم سازمان های غیردولتی سرمایه گذاری های زیادی در این بخش کرده اند و علاقه فزاینده ای به بالا بردن پتانسیل این کشور برای تولید قهوه عالی وجود دارد. خاک، ارتفاع و آب و هوای جمهوری دموکراتیک کنگو به تولید قهوه های استثنایی کمک می کند و ارزش حمایت را دارد.
قابلیت ردیابی
تقریبا تمام قهوه های این کشور توسط گروه هایی از کشاورزان خرد و یا تعاونی ها تولید می شود و بسیار بعید است که بتوان یک مزرعه بزرگ و واحد را پیدا کرد و اگر هم پیدا شود، بسیار بعید است که آن مزرعه بتواند قهوه بسیار خوبی را تولید کند. از این رو قهوه های تولید شده توسط جمهوری دموکراتیک کنگو قابل ردیابی هستند.
مشخصات طعمی
قهوه های این کشور طعم میوه ای دلپذیری دارند، شیرین هستند و می توانند به صورت خوشایندی تن واره پری را داشته باشند.
مناطق پرورش دهنده قهوه
جمعیت: ۸۲۲۴۳۰۰۰
تعداد کیسه های ۶۰ کیلوگرمی در سال: ۳۳۵۰۰۰
در بعضی از مناطق کشور جمهوری دموکراتیک کنگو گونه روبوستا، در برخی دیگر عربیکا و در سایر مناطق مخلوطی از این دو گونه رشد می کند.
کیوو
کیوو شامل سه استان به نام های نورد کیوو، سود کیوو و مانیما است که همگی دریاچه کیوو را احاطه کرده اند. در نواحی مرتفع تر این منطقه بهترین قهوه های این کشور که عمدتاً نیز عربیکا هستند تولید می شود، بنابراین ارزش بررسی را دارند.
ارتفاع: ۱۴۶۰ تا ۲۰۰۰ متر
زمان برداشت: اکتبر تا سپتامبر
زیرگونه ها: عمدتاً بوربون
کنگوی شرقی
در این منطقه بیشتر گونه های روبوستا کشت می شود اما مقدار کمی از عربیکا نیز وجود دارد.
ارتفاع: ۱۴۰۰ تا ۲۲۰۰ متر
زمان برداشت: اکتبر تا سپتامبر
زیرگونه ها: روبوستا و بوربون
کنگوی مرکزی
این منطقه تنها گونه روبوستا را تولید می کند.
زمان برداشت: مارس تا ژوئن
زیرگونه ها: روبوستا
منطقه استوایی
این منطقه یکی دیگر از مناطق بزرگ و تولیدکننده قهوه در این کشور است که در قسمت شمال غربی قرار گرفته است. بیشتر قهوه ای که در این منطقه تولید می شود از گونه روبوستا است.
زمان برداشت: اکتبر تا ژانویه
زیرگونه ها: روبوستا